بررسی و تحلیل کارکردهای سبکی و زیبایی شناسی صفت هنری» در مجموعه اشعار فروغ فرخزاد

صفت هنری» یا اپیدت عبارت است از صفت یا عبارتی وصفی که برای اشاره کردن به ویژگی یک شخص یا یک شیء استفاده شده است. به بیان دیگر صفت هنری، نوعی شگرد ادبی است که در نظم و نثر برای بیان هنرمندان معانی و مفاهیم و نشان دادن عواطف و احساسات به کار گرفته می شود. صفت هنری در متون حماسی نیز برای برجسته کردن ویژگیها، خصایص و توانایی های خاص قهرمانان با ارائه جزئیاتی از احساسات و موقعیت آنها در صحنه های گوناگون داستان استفاده میشود. این اصطلاح در مواردی با صفت جانشین موصوف تطابق دارد و گاه به ساختار استعاری نزدیک می شود. صفات هنری گاهی به صورت ساده و گاه به صورت مرکب و در قالب هایی از قبیل تشبیه، استعاره، کنایه، تشخیص و تنسیق الصفات مطرح می شوند. در پژوهش حاضر به شیوه توصیفی - تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای، با در نظر گرفتن مجموعه اشعار فروغ فرخزاد به تحلیل ارزش زیبایی شناسی و کارکردهای صفت هنری پرداخته شده است. نتایج نشان می دهد که یکی از مهم ترین شاخصه های سبک شناسی اشعار فروغ در دوره دوم شاعری تحول ساختاری و کاربردی صفت هنری است. این صفات در سه مجموعه نخست کاملا تقلیدی و مقتبس از شاعران میانه رو (تغزل گرای) معاصر است؛ اما در دوره دوم شاعری بسیار متحول می شود. صفت هنری در مجموعه های متاخر او برای نمادپردازی، استعاره، تشبیه، ایجاد طنز، آشنازدایی در روابط میان کلمات و تشخیص (که زمینه ای برای نمادپردازی است)، به کار می رود. فروغ با به کارگیری صفت هنری روابط جدیدی میان کلمات ایجاد می کند که به دلیل نمادین بودن، عدم ابهام، نگاه تازه و اندیشمند بودن آن سبک ویژه خود را ایجاد می کند.

کلیدواژه ها:

زیبایی شناسی ، صفت هنری ، شعر معاصر ، فروغ فرخزاد