شناسایی بازه های ناپایدار رودخانه با استفاده از دو روش شعاع نسبی و تنش برشی (مطالعه موردی: یکی از سرشاخه های رودخانه گاوه رود)

رودخانه ها همواره در حال تغییر و تحول بستر خود تحت تاثیر پارامترهای مختلف از جمله ژئومورفولوژی، هیدرولوژی، لیتولوژی، هیدرولیک جریان و غیره هستند. این تغییرات در صورتی که شناسایی و پیش بینی نشود ممکن است باعث ایجاد خسارات زیادی به کاربری ها و زیرساخت های انسانی شده و در مواقع طغیانی خسارات جانی را نیز به دنبال خواهد داشت. تحقیق حاضر با هدف شناسایی بازه های ناپایدار با استفاده از دو روش شعاع نسبی و تنش برشی در یکی از سرشاخه های رودخانه گاوهرود واقع در شهرستان کامیاران انجام شده است. تحقیق از نوع تحلیلی – مقایسه ای بوده که با تاکید بر مطالعات کتابخانه ای، بررسی های میدانی و تحلیل های نر م افزاری انجام شده است. جهت نیل به اهداف تحقیق از از داده های هیدرومتری نقشه های توپوگرافی مقیاس ۱:۱۰۰۰ ، نرم افزارهای HEC RAS ،Auto CAD ،ARC GIS و غیره استفاده شده است. نتایج حاکی از ان است که از میان ۱۵ کیلومتر مورد بررسی در حدود ۲ کیلومتر مستعد تغییرات جانبی است. برازش بازه های ناپایدار تعیین شده در هر دو روش مشخص نمود که ۵۰۰ متر از طول مسیر مابین هر دو روش مشترک می باشد و لازم است به این محدوده ها در برنامه ریزی های عمرانی توجه ویژه شود.

کلیدواژه ها:

ناپایداری رودخانه ، شعاع نسبی ، تنش برشی ، رودخانه گاوه رود