واکنش عملکرد و برخی ویژگی های مورفوفیزیولوژیک مرزه (Satureja hortensis) به تاریخ کاشت و سطوح آبیاری در منطقه بیرجند
- سال انتشار: 1400
- محل انتشار: فصلنامه علوم گیاهان زراعی ایران، دوره: 52، شماره: 3
- کد COI اختصاصی: JR_IJFCS-52-3_015
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 444
نویسندگان
گروه زراعت، واحد بیرجند، دانشگاه آزاد اسلامی، بیرجند، ایران
گروه زراعت، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
مرکز تحقیقات کشاورزی، گیاهان دارویی و علوم دامی، واحد بیرجند، دانشگاه آزاد اسلامی، بیرجند، ایران
مرکز تحقیقات کشاورزی، گیاهان دارویی و علوم دامی، واحد بیرجند، دانشگاه آزاد اسلامی، بیرجند، ایران
چکیده
به منظور تعیین میزان آبیاری و تاریخ کاشت مناسب گیاه مرزه، آزمایشی در سال زراعی ۹۶-۱۳۹۵ در بیرجند به صورت کرت های خردشده و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. میزان آبیاری به عنوان عامل اصلی در چهار سطح (۲۵، ۵۰، ۷۵ و ۱۰۰ درصد تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A در فواصل آبیاری پنج روزه) و تاریخ کاشت در سه سطح (۲۶ اسفند، ۲۱ فروردین و ۱۵ اردیبهشت) به عنوان عامل فرعی بودند. نتایج نشان داد که تیمار ۲۵ درصد تبخیر از تشتک، کارایی مصرف آب اندام های هوایی را ۶۹ درصد نسبت به تیمار ۱۰۰ درصد تبخیر از تشتک افزایش داد. اثر تاریخ کاشت بر تمامی صفات مورد مطالعه معنی دار بود، به طوری که بیشترین ارتفاع بوته، تعداد شاخه جانبی، وزن خشک سرشاخه های گلدار و اندام های هوایی، کارایی مصرف آب سرشاخه های گلدار، اندام های هوایی و اسانس و عملکرد اسانس از تاریخ کاشت ۱۵ اردیبهشت به دست آمد. همچنین، بیشترین درصد اسانس و محتوی نسبی رطوبت برگ به تاریخ کاشت ۲۱ فروردین تعلق داشت. برهمکنش آبیاری و تاریخ کاشت نشان داد که بیشترین تعداد شاخه جانبی در بوته (۲۸/۳۱) در تیمار ۱۰۰ درصد تبخیر از تشتک و تاریخ کاشت ۱۵ اردیبهشت و کمترین آن (۷۴/۱۸) در تیمار ۲۵ درصد تبخیر از تشتک و تاریخ کاشت ۲۶ اسفند مشاهده شد. نتایج این آزمایش نشان داد که با در نظر گرفتن کارایی مصرف آب، جهت دستیابی به حداکثر عملکرد کمی و کیفی مرزه در منطقه بیرجند می توان از تاریخ کاشت ۱۵ اردیبهشت و آبیاری بر اساس ۲۵ درصد تبخیر از تشتک در فواصل آبیاری پنج روزه استفاده نمود.کلیدواژه ها
درصد اسانس, کارایی مصرف آب, محتوی نسبی رطوبت برگاطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.