بررسی بازتاب مفاهیم وحکمت اسلامی در آثار حافظ و مولانا

ادبیات فارسی از دیرباز با آیات قرآن ، احادیث و مفاهیم اسلامی پیوندی ناگسستنی داشته است ؛ در این میان ادبیات کلاسیک همچون آیینه ای است که بازتاب حکمت اسلامی در آن به خوبی مشاهده می گردد . پیشینه ی بهره گیری و اثرپذیری سخنوران پارسی زبان از قرآن و حدیث به آغاز پیدایی و پاگیری شعر فارسی یعنی نیمه های سده سوم می رسد . اشاره به آیات و مفاهیم اسلامی در ادبیات کلاسیک فارسی گاه به صورت مستقیم و گاه غیر مستقیم صورت پذیرفته است ؛ این آمیختگی به گونه ای بوده است که نمی توان این مفاهیم را از متون نظم و نثر تفکیک کرد . بنابراین اگر جنبه های ادبی و هنری ادبیات را کنار بگذاریم ، درمی یابیم که مفاهیم آن بر پایه ی فرهنگ قرآن و حدیث استوار است . حکمت و مفاهیم اسلامی از دوره ی رودکی تا زمان شکوفایی عرفان و تصوف در ایران بازتاب گسترده ای در نظم و نثر فارسی داشته است . در آثاری که از حافظ و مولوی در دست ا ست، اصطلاحات فراوانی وجود دارند که بیانگر روند کلی علم و دانش این دو شاعر از دین و علوم دینی می با شد . همچنین مساله تاثیر مناجات های حضرت علی علیه ال سلام در گ ستره یاریخت ، بر صاحب نظران همه ی شاخه های علوم، مساله ای غیرقابل انکار است. نگارش حاضر بر آن است تا به مفاهیم و حکمت اسلامی موجود در آثار حافظ و مولانا که در دو بعد: – ۱داستان پیامبران - ۲ احادیث و روایات ، مفاهیم قرآن ( توحید ، معاد ، عمل صالح ) قابل بررسی است ، بپردازد .

کلیدواژه ها:

قرآن ، پیامبران ، حافظ ، مفاهیم اسلامی ، مولوی