نگاهی توصیفی تحلیلی بر سیر متعالی مداخله های روان درمانی

مطالعه ی موشکافانه دنیای روان درمانی حکایت از نوعی آشفتگی در تعریف پارادایم حاکم بر درمان دارد؛ این در حالی است که غالب روان درمانیهای تجربی دارای نتایج غافلگیرکننده ی مثبتی بوده اند؛ پارادوکسی که نیازمند توجه می باشد. هدف تحقیق حاضر،ارایه تصویری کلی از مسیر حرکت درمان های روانشناختی از گذشته تا کنون می باشد. این تحقیق بشکل مطالعه ی توصیفی تحلیلی انجام شده و در نظر دارد نقاط تاریک و روشن رویکردهای روان درمانی را شفاف ساخته و چشم انداز احتمالی آینده را برای مطالعه درمانهای موثرتر ترسیم نماید. بر اساس نتایج بدست آمده، علت تاثیرگذاری غالب مداخلات روانشناختی به یکسری عوامل مشترک درمانی مربوط می باشد که خواه ناخواه در تمامی مداخلات درمانی وجود داشته و بیشتر در قالب ساختارهای خاصی از نیازهای انسانی قابل تعریف می باشد تا فنون خاص درمانی. در کل، چنین استنباط می شود که آینده روان درمانی در حال تحول ماهوی است؛ مسیری که به نظر می رسد به تعریف متعالی و باجهت از انسان نزدیک تر باشد.

کلیدواژه ها:

تعالی ، درمانهای روانشناختی ، روان درمانی.