آسیب شناسی تدریس با تاکید بر آیات و روایات

هدف از آسیب شناسی تدریس، کوشش در به کار گرفتن اصول علمی تعلیم و تربیت و انواع روشهای آموزش و نیز عنایت به مسائل روانشناسی و تعلیم و تربیت اسلامی است تا موانع، ناهنجاریها و آفتهای تدریس ناسلام و ضعیف بررسی شود وراهکارهای مناسبی برای رسیدن به تدریس صحیح و سالم ارائه گردد. در مقاله حاضر با استفاده از روش تحلیل مطالعات کیفی ازمنابع علوم مختلفی مثل تعلیم و تربیت، روانشناسی رشد، روانشناسی تربیتی، انسان شناسی و جامعه شناسی استفاده گردید؛ اما باتاکید بربهترین منابع که قرآن و روایات است،آسیب های تدریس با توجه به سه بعد معلم، دانش آموز و تعامل معلم دانش آموز مورد بررسی قرار گرفت. مولفه های مربوط به نقش معلم شامل نیت و اخلاص، نفس سالم و پاک،گمان نیکو داشتن، مجاهده در راه خداوند، تحکیم ایمان، عمل به علم، تخصص کافی و متناسب، اقرار به ندانستن، تعادل ارتباطی و روانی و شیوه ارزشیابی می شود.نقش دانش آموز نیز با مولفه های تجارب یادگیری و سبکهای تفکر متفاوت ، فرهنگ و مقاطع زمانی و تحصیلی مختلف واحترام به استاد مشخص می شود و در تعامل معلم-دانش آموز،مولفه های عدم تکبر ، راستگویی، خودکارآمدی ، فراشناخت،فرآیند مداری و همخوانی یا ناهمخوانی تفکر استاد-شاگرد، با اهمیت شناخته شدند. نتایج با استفاده از استدلالهای قیاسی واستقرایی نشان داد که دیدگاه اسلامی،رهنمودهای موثرتری در بهبود تدریس معلمان ارائه می دهد و آسیبهای تدریس را تبیین می نماید.

کلیدواژه ها:

آسیب شناسی تدریس ، دانش آموز ، روایات ، قرآن ، معلم