حق بر سلامت روح روان در پرتو اسلام و تحریمهای اقتصادی

در قوانین داخلی و خارجی حق بر سلامتی، جایگاهی پررنگ داشته و سلامت جسم و روان از حقوق مسلم شهروندی است، تامین سلامت روانی هم در قوانین داخلی و هم بین المللی به اندازه سلامت جسمانی مورد تاکید است؛ از این جهت همزمان با سلامت جسمی و اجتماعی باید سلامت روانی نیز مورد تایید و پیگیری قرار گیرد. در این پژوهش با استفاده ازروش تحلیلی- توصیفی با بررسی منابع موجود میخواهیم به این سوال پاسخ دهیم که تحریمها چه آثاری بر سلامت روان افراد دارند و اسلام و مراجع بین المللی در این حیطه چه سازوکاری را پیشبینی و مورد توجه قرار میدهند. سلامت روان، دردیدگاه های مختلف مطرح شده است، این دیدگاه ها عموما انسان محور هستند و از سلامت روان در محدوده زندگی دنیا سخن گفته اند. در قرآن، اساس سلامت روان بر مبنای خدا محوری است و زندگی دنیا و آخرت انسان را پوشش میدهد. حق بر سلامت در نسل دوم حقوق بشر یعنی حقوق رفاهی قرار میگیرد و میثاق بین المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی در ماده ی ۱۲ خود به این حق پرداخته است. در این میان سلامت روان به عنوان یکی از ابعاد مهم سلامت، تا حدی در کنار سلامت جسم مورد توجه قرار گرفته و جزء لاینفک و اساسی سلامت هر شخص محسوب میشود. بدیهی است این حق به عنوان حقی بشری، در مقابل، تکالیفی نیز متصور خواهد بود، هدف اصلی دولتها و سازمانهای بین المللی از جمله سازمان بهداشت جهانی ، شورای حقوق بشر، سازمان ملل و... این است که موضوع سلامت را به عنوان یکی از وظایف اصلی دولتها قرار داده و در واقع سلامت را به اندازه مناسب به تمام نقاط دنیا برسانند.

کلیدواژه ها:

حقوق بشر ، تحریمهای اقتصادی ، حق بر سلامت روح و روان ، سلامت در اسلام