بررسی قاعده فقهی تنزیل حکومت به خانواده با رویکرد به اصل تطابق عوالم در فلسفه

اصلی در فلسفه وجود دارد که بیانگر تطابق عوالم با یکدیگر می باشد. این تطابق و تاثیر طولی عوالم در یکدیگر در ابعاد وجودی انسان نیز وجود دارد و بین تعالیم دین اسلام نیز که مطابق با فطرت انسانی است در ابعاد مختلف فردی خانوادگی و حکومتی این تطابق وجود دارد وخانواده و حکومت در اسلام ارتباط تنگاتنگی با یکدیگر دارند. در روابط والدین با فرزندان و نیز رابطه فرزندان با یکدیگر با توجه به ادله فقهی، همان احکامی که در خانواده جاری است در مقیاسی وسیعتر در حکومت نیز جاری می شود : مسائلی مانند ارث، نفقه، صله رحم، نامگذاری فرزندان، که با توجه به این ادله قاعده ی فقهی تنزیل حکومت به خانواده بدست می آید. این قاعده در روابط بین زوجین جاری نمی شود چون ادله قاعده ناظر به این رابطه نیستند و تنها شامل روابط بین فرزندان و والدین با فرزندان می شوند. از جمله ادله فقهی این قاعده می توان به آیه ۱۰ سوره حجرات که بیانگر برادری مومنان است و۶ احزاب که بیانگر جایگاه و شان مادری برای همسران پیامبر اکرم (صلی االله علیه وآله) است؛ و از روایات ، روایاتی که پیامبر اکرم (صلی االله علیه و آله) و امام علی (علیه الصلاه و السلام) را پدران امت میدانند، یا صله رحم را شامل دیدار مژمنان با یکدیگر علاوه بر دیدار خویشان نسبی با یکدیگر می دانند ، اشاره کرد. در مباحث فلسفه و عرفان اسلامی نیز وحدت مورد توجه و تایید است. وحدت عرفان اسلامی نشانگر وحدت لایه های مختلف شریعت اسلامی در عین تنوع آنها و تاییدگر وجود نظامات اسلامی می باشد.

کلیدواژه ها:

تطابق عوالم ، تنزیل ، حکومت ، خانواده