طنز رویکردی برای تعلیم و تربیت در بیان مولانا
- سال انتشار: 1400
- محل انتشار: اولین همایش ملی علوم انسانی وحکمت اسلامی
- کد COI اختصاصی: NCHIW01_106
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 692
نویسندگان
گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد هشترود، دانشگاه آزاد اسلامی، هشترود، ایران
چکیده
طنز یک نوع ادبی خاص است که در آن شاعر یا نویسنده، با نگاهی انتقادی به کشف عیب های افراد و جامعه می پردازد و آن را با شیوه ای هنرمندانه و خنده دار بیان می کند تا خواننده را وادار به تفکر و اصلاح کند. مولانا جلال الدین محمد بلخی نیز از طنز و شوخ طبعی به عنوان روشی برای تعلیم و تربیت انسانها استفاده کرده است؛ به گونه ای که در بعضی از آثار او رگه هایی از این نوع ادبی به چشم می خورد. مولوی برای برقراری ارتباط تعلیمی و تفهیم آموزه های تربیتی خود و همچنین برای زدودن خستگی شنوندگان و ترغیب مخاطبان برای گوش دادن به تعالیمش،از این شیوه بهره برده است. نگارنده در این مقاله خواهد کوشید تا ضمن بررسی مختصر طنز، به واکاوی اهداف مولانا از بکارگیری طنز و روش های کاربردی این شاعر برای ایجاد طنز در آثارش بپردازد. برای انجام این تحقیق از روش کتابخانه ای و توصیفی استفاده خواهد شد. مولانا برای انتقاد از پادشاهان ظالم، غرور و خودپسندی انسانها،خالی بودن زندگی از عشق واقعی و مصاحبت با افراد نالایق از زبان طنز استفاده کرده است و برای انجام این کار از روش های مختلف بهره برده است.کلیدواژه ها
ادبیات تعلیمی، انتقاد، تعلیم و تربیت، طنزمقالات مرتبط جدید
- واکاوی مبانی مدیریت اسلام بنیان در علوم انسانی با تاکید بر دیدگاه علامه طباطبائی
- تحلیل انتقادی مبانی نظریه منفعت شخصی آدام اسمیت بر اساس دیدگاه «توسعه ذات» علامه طباطبائی
- ملاک قرآن بنیان انگاری یک قاعده حقوقی؛ با تاکید بر جرم انگاری محاربه به قصد افساد فی الارض از منظر علامه طباطبائی
- چارچوب مفهومی زبان سیاسی پیامبران در تفسیر المیزان
- مسائل علوم انسانی قرآن بنیان با تاکید بر خداشناسی از دیدگاه علامه طباطبائی
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.