بررسی موانع اجرایی دانشگاه الکترونیک بر اساس مدل پذیرش تکنولوژی

بهره گیری از فناوری های نوین در تمامی کسب وکارها به عنوان شرط بقا مورد تاکید قاطبه محققین قرارگرفتهاست. در این بین دانشگاه ها و مراکز تحقیقاتی رسالتی بس دشوارتر در بسط و به کارگیری فناوری های نوین واشاعه آن به سطح جامعه دارند. مفهوم دانشگاه الکترونیک که دوران نوزادی خود را در ایران سپری می کند، امروزهنیازمند مطالعات آسیب شناسانه و تحلیل گرایانه ای است که آن را از بنبستی که به سمت آن در حال حرکتاست، باز دارد. در این تحقیق با استفاده از مدل پذیرش تکنولوژی (که کاربرد فراوانی در تحلیل های تکنولوژیکیافته است) و بهره گیری از آمیزهای از متدهای آماری و تکنیک های تصمیم گیری، تلاش می شود ضمن تحلیلوضعیت موجود، نسبت به ارائه راهکار ارتقای کارکرد دانشگاه های الکترونیک در کشور اقدام شود. نتایج اینتحقیق که با استفاده از پیمایش دانشجویان سیستم دانشگاهی کشور ارائه می شود، مهمترین آسیب ها وراهکارهای حاکم بر سیستم الکترونیک دانشگاهی کشور را به دست خواهد داد.