تاثیر کارآفرینی بر توسعه پایدار گردشگری

پژوهش با هدف بررسی رابطه بین کارآفرینی و توسعه پایدار گردشگری انجام شد. روش پژوهش مورد استفاده از نظر هدف کاربردی و با توجه به نحوه گردآوری داده ها از نوع تحقیقات توصیفی- همبستگی می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل تمام کارآفرینان کسب و کارهای حوزه گردشگری بوده است که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس تعداد ۲۵۰ پرسشنامه بین آنها توزیع شد. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه کارآفرینی (هیوگز و مورگان، ۲۰۰۷) و پرسشنامه توسعه پایدار گردشگری، نیکولاس و تپا (۲۰۱۰) استفاده شد. به منظور بررسی رابطه بین متغیرهای پژوهش و آزمون فرضیه های پژوهش از مدل معادلات ساختاری PLS استفاده شد و شاخص های برازندگی مدل نهایی گزارش شد. نتایج نشان داد ریسک پذیری ۳۰.۷ درصد بر توسعه پایدار گردشگری اثر معنادار (۰.۰۲۷) داشته و نوآوری ۸۲.۲ درصد بر توسعه پایدار گردشگری اثرگذار بوده است (۰.۰۲۲). همچنین فعال بودن بر توسعه پایدار گردشگری ۴۸.۲ درصد اثرگذاری معنادار (۰.۰۱۲) دارد. لذا با توجه به اینکه هر سه عامل تشکیل دهنده متغیر کارآفرینی بر توسعه پایدار گردشگری اثر گذاری معناداری داشته اند می توان گفت کارآفرینی بر توسعه پایدار گردشگری اثرگذاری معناداری دارد.

کلیدواژه ها:

کارآفرینی ، توسعه پایدار گردشگری ، ریسک پذیری ، نوآوری ، فعال بودن