مطالعه و بررسی چگونگی ایجاد و بهره مندی از مزیت رقابتی در بستر مدیریت استراتژیک با نقش میانجی و تاثیرگذار مدیریت مشارکتی در سازمان

ضرورت مشارکت کارکنان در سازمان های امروزی مانند اکسیژن تازه برای یک موجود زنده است. نظام مشارکت که از دیرباز ریشه در فرهنگ ما نیز داشته است، از ۲۰۰ سال پیش در روند تغییر نظام های حکومتی کشورهای غربی مجددا احیا شد . مشارکت و همیاری در انجام امور ، در تمام عرصه های زندگی بشر وجود داشته است . چرا که انسان فطرتا مشارکت جوست و خداوند متعال در وجود او ، تفکر شورایی و انجام کارها از طریق مشارکت و همکاری را به ودیعه گذاشته است. به همین سبب همه پیامبران و ادیان الهی تاکید خاصی به آن داشته اند . همچنان که در قرآن مجید نیز انسان ها به کرات به همکاری و مشورت دعوت شده اند. در قرن گذشته و مخصوصا پس از اتمام جنگ جهانی اول ، بشر پی برد که در جهان به تنهایی و بدون تعامل و همگامی با گروه های مردم قادر به زیستن نیست . بنابراین در این راستا و به منظور بهره گیری از یک قدرت فکری نیرومندتر و نیروی عملیاتی وسیع تر برای رسیدن به اهداف از پیش تعیین شده ،همه تلاش ها مصروف جلب مشارکت و مسئولیت پذیری بیشتر در میان توده ها و ملل مختلف جهان شد که از جمله آن می توان به تاسیس اتحادیه ها و سازمان های جهانی و منطقه ای نظیر سازمان ملل متحد، سازمان کشورهای اسلامی ، اوپک و نیز اعلامیه جهانی حقوق بشر و ... اشاره کرد. . امروزه دنیای کسب و کار به محیط پویا و رقابتی تر تبدیل شده است، و سازمان های مختلف با چالش گسترش سهم بازار خود و پیدا کردن راه های جدید برای جذب، به دست آوردن، حمایت و حفظ مشتریان جهت افزایش درآمد مواجه می باشند. علاوه بر این، سازمان ها به دنبال افزایش بهروری، کاهش هزینه سربار و افزایش ارزش سهام خود می باشند.

کلیدواژه ها:

بهره وری ، مزیت رقابتی ، مدیریت مشارکتی ، استراژی