مدیریت تقاضای سفر در شهرهای متوسط؛ بررسی موردی: شهر دامغان

گسترش شهرنشینی و توسعه شهری روزافزون ارتباط نامناسب حمل و نقل و کاربری ها و ضعف مدیریت سیستماتیک حمل و نقل شهرهای بزرگ ایران منجر به افزایش ترافیک در خیابان های شهری شده است لیکن این افزایش تراکم در شریان های اصلی شهر و همچنین وضعیت نابسامان نظام توزیع کاربری ها در ساختار شهری و عملکرد ضعیف شبکه معابر به لحاظ ظرفیت و ایمنی تردد منجر به شکل گیری و بروز نابه سامانی ها در عرصه اقتصادی اجتماعی کالبدی و زیست محیطی از جمله الودگی هوا برهم زدن روابط اجتماعی سنتی و سلامت روانی ساکنین و اتلاف وقت و هزینه های هنگفت شده و بخش زیادی از زمان و سرمایه مدیریت شهری را به چالش طلبیده است. در شهر دامغان حدود ۱۰۵ هزار سفر روزانه انجام می شود و به طور متوسط روزانه ۷ تصادف درون شهری رخ می دهد. به دلیل فقدان مدیریت یکپارچه، شهرداری دامغان عملا با تعداد ۷۰ فضای پارک روباز ، ۴۵ دوربین نظارت تصویری، ۴ چراغ راهنمایی فرماندهی و صرف هزینه های قابل توجه در حوزه ترافیک شهری با ۱۰ دستگاه اتوبوس، ۱۲ دستگاه مینی بوس و ۳۸۵ تاکسی درون شهری تلاش می کند بخشی از تقاضای سفر در شهر دامغان را مدیریت کند

کلیدواژه ها:

تقاضای سفر ، حمل و نقل همگانی ، ترافیک شهری ، شهرداری دامغان