سمیه حاجوی - دکترای تخصصی دانشگاه شهید بهشتی تهران

منابع انسانی مهمترین منابعی هستند که مدیران با استفاده از آن ها می توانند در جهت دستیابی به اهداف سازمان کوشش کنند. لازمه مدیریت صحیح منابع انسانی، شناخت دقیق عوامل موثر بر عملکرد این منابع می باشد. امروزه بهره وری فراتر از یک معیار و شاخص اقتصادی است و به عنوان یک رویکرد جامع، فرهنگ و نگرش نظام گرا و یک کل مرکب از همه اجزا مطرح است، به طوری که می تواند هر یک از جنبه های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی کشور، سازمان و یا افراد را تحت تاثیر متقابل قرار دهد. بهره وری یکی از موضوعهای اساسی است که در سطوح مختلف و در فعالیتهای گوناگون بشری، سابقه چند صد ساله دارد و اهمیت آن در فعالیتهای اقتصادی، اجتماعی و صنعتی به شدت مورد تاکید قرار گرفته است. بدون شک در میان سرمایه های موجود، نیروی انسانی جایگاهی رفیع را به خود اختصاص داده است. باید به این نکته توجه کرد که پیشرفت هر ملتی وابسته به کار و تلاش همه اقشار جامعه است و بهره وری معیاری برای ارزیابی عملکرد این فعالیتها و تلاشها در بخشهای مختلف اجتماعی و اقتصادی است. برهمین اساس هدف اصلی پژوهش حاضر تبیین عوامل موثر بر بهره وری منابع انسانی با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی می باشد. نتیجه پژوهش نشان می دهد منابع انسانی در سازمان ها جزء ارزشمندترین سرمایه هایشان، به حساب می آید. در این بین نوع مدیریت و نگرش نامناسب مدیران، فقدان نگرش مناسب افراد به موضوع بهره وری، فرهنگ سازمانی نامطلوب برای توجه به موضوع بهره وری، عدم ارائه آموزش های کاربردی و مناسب جهت ارتقا بهره وری و بوروکراسی زیاد و اندازه بزرگ محل کار موانعی در راین مسیر خواهد بود. و می توان گفت تنها سازمان هایی می توانند باقی بمانند که به بهترین وجه از منابع خود استفاده کرده و بیشترین بهره وری را داشته باشند. همان طور که در بررسی های صورت گرفته نشان می دهد اصلاح و بهبود نیروی انسانی، انتخاب نیروی انسانی با انگیزه، مثبت نگر و خلق رویه های سالم و اثربخش را می توان نقطه آغاز بهبود در سازمان دانست.

شهرداری، مدیریت منابع انسانی، بهره وری