سلفی گری و خشونت سیاسی تاملی بر تاثیر بحران های اجتماعی در تکوین جنبش های اسلامی سلفی رادیکال معاصر در خاورمیانه

تجزیه و تحلیل میراث جنبش های سلفی جهادی اسلامی، مبتنی بر مناسبات و تعالیم فقهی و الهیاتی صرف، فارغ از چارچوب ها و بسترهای اجتماعی نضج آن در هر برهه ی تاریخی (و بالعکس)، به تقلیل گرایی خردگریزانه ای در مسیر پژوهش خواهد انجامید که حامل تحفه ای جز انقیاد و تعلل قوه ی تعلیل نخواهد بود. بنابراین در مسیر این تحقیق، ضمن بیان اهم افکار متفکرانی همچون ابن تیمیه، عبدالوهاب، سید جمال، عبده، رشید رضا و... که مستقیم یا غیر مستقیم بر نئوسلفی معاصر موثر افتاده، نقش بحران های اجتماعی خاصه در تعامل جهان اسلام با غرب در یک سده اخیر و مفهوم خشونت سیاسی معکوس به نحوی ترکیبی کاویده می شود. به عبارتی دیگر، آنچه این تحقیق با رویکردی فکری و جامعه شناختی در پی تبیین آن است، تشریح مبانی فکری پیش قراولان نهضت سلفیه ی متقدم و متاخر و تحلیل جامعه شناختی محمل های اجتماعی تکوین آن در بستر بحران های اجتماعی، فرهنگی، و سیاسی جهان اسلام و در نهایت کیفیت ارتباط آن با خشونت سیاسی معاصر در خاورمیانه و جهان، تحت سیطره ی جنبش های تکفیری و سلفی است.

کلیدواژه ها:

سلفی گری ، جنبش های سلفی ، بحران های اجتماعی ، وهابیت ، خشونت سیاسی