میلاد میر - پژوهشگر گروه اقتصاد مقاومتی و برآورد اقتصادی، مرکز پژوهشی امنیت اقتصادی تدبیر، تهران، ایران

پروژه های عمرانی از ملموس ترین بخش های برنامه توسعه هستند که برای دستیابی به هدف های خاص از جمله: ایجاد بستر و زیرساخت های لازم برای افزایش سرمایه گذاری مولد، گسترش ظرفیت تولید، مقاوم سازی اقتصاد در برابر شوک ها و دستیابی به رشد اقتصادی پایدار، اجرا می شوند. تاخیر در بهره برداری پروژه های عمرانی سال های گذشته باعث شده است در پایان سال ۱۳۹۸ حدود ۸۶ هزار پروژه عمرانی نیمه کاره وجود داشته باشد. از این تعداد، ۳۷۶ طرح ملی و ۲۲۹۱ پروژه عمرانی استانی هستند که قابل واگذاری به بخش خصوصی اند یا امکان مشارکت بخش خصوصی در اجرای آنها وجود دارد.بررسی ها نشان می دهد، عدم تخصیص اعتبارات کافی به طرح های تملک دارایی های سرمایه ای، دخالت عوامل سیاسی و تعریف طرح های جدید و عملکرد ضعیف دولت در زمینه واگذاری پروژه های عمرانی به بخش خصوصی از مهم ترین دلایل داشتن حجم انبوهی از پروژه های عمرانی ناتمام است. در خصوص عدم انعقاد قرارداد با بخش خصوصی در مورد طرح های عمرانی، عوامل و دلایل مختلفی مانند ضعف در ارزیابی اقتصادی پروژه ها، عدم تمایل دستگاه های اجرایی برای واگذاری طرح ها، دسترسی محدود بخش خصوصی به منابع مالی و بی ثباتی در عرصه سیاست گذاری، تاثیرگذارند.ازاین رو، اولویت بندی انجام طرح ها، واگذاری طرح های دارای توجیه اقتصادی به بخش خصوصی، شفاف سازی در فرآیند مناقصه، ممانعت در تصویب طرح های عمرانی جدید به استثنا موارد ضروری و ایجاد مشوق های اقتصادی برای گسترش مشارکت خصوصی – عمومی، به منظور برطرف شدن موانع پیش روی پروژه های عمرانی و تسریع در فرآیند به بهره برداری رسیدن آنها پیشنهاد می شود.

توسعه, رشد اقتصادی, بودجه, پروژه های عمرانی