سمانه سادات سدیدپور
فروغ الصباح شجاع نوری

هدف: این پژوهش کوششی در بررسی منشا کنش صادقانه- غیر صادقانه است و این پرسش را مطرح میکند که از بین دوگانه عاملیت و ساختار، کدام یک به کنش صادقانه میانجامد. روش: روش مطالعه در این پژوهش، پیمایش مقطعی بود. جامعه آماری ۱۱۰ نفر از دارندگان مدرک کارشناسی ارشد بودند که در مقطع کارشناسی در دانشکده علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی تحصیل کردند. تعداد ۱۰۰ پرسشنامه به طور کامل بازگشت. شیوه نمونه گیری به شیوه تصادفی ساده بود. ابزار گردآوری داده، پرسشنامه محققساخته بود که بر اساس تجربیات شرکتکنندگان از کنش صادقانه و غیر صادقانه به دست آمد. داده ها با کمک نرمافزار اس.پی.اس.اس- ویرایش ۱۶ پردازش شده اند. آلفای کرونباخ ۰.۷ به دست آمد. یافته ها: در کنش صادقانه، تاثیر عاملیت با ۰.۵۴± ۱.۴ بیش از ساختار ۰.۴ ± ۱.۲ است و در کنش غیر صادقانه اهمیت ساختار (۰.۴± ۱.۳) از عاملیت (۰.۴± ۱.۲) بیشتر است. ۴۱.۷ درصد آموزش دیدگان به همزمانی تاثیر ساختار و عاملیت اشاره دارند. همچنین یافته ها معناداری متغیرهای زمینه ای را تایید می کند. نتیجه گیری: پژوهش نشان داد ۴۱.۷ درصد شرکتکنندگان به تاثیرگذاری توامان عاملیت و ساختار اذعان دارند. این در حالی است که پژوهشهای پیشین تنها به یکی از دو عامل ساختار و عاملیت توجه داشتند. این مطالعه نشان داد بیشتر افرادی که کنش غیر صادقانه انجام میدهند، فرافکنی میکنند.

آموزش عالی, کنش صادقانه, ساختار, عاملیت, فرافکنی