شهره فدایی - دانشگاه صنعتی شریف، دانشکده مهندسی شیمی و نفت، تهران کارشناس ارشد مهندسی نفت
میثم محمدزاده شیرازی - دانشگاه صنعتی شریف، دانشکده مهندسی شیمی و نفت، تهران استادیار بخش مهندسی نفت
آرش پوراکابریان - دانشگاه صنعتی شریف، دانشکده مهندسی شیمی و نفت، تهران دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی نفت
شهاب الدین آیت اللهی - دانشگاه صنعتی شریف، دانشکده مهندسی شیمی و نفت، تهران استاد بخش مهندسی نفت

در اسیدکاری چاه های نفتی و در اثر مجاورت اسید و نفت مخزن، امکان ایجاد رسوب لجن آسفالتینی وجود دارد. هم اکنون در صنعت بهره برداری نفت، استفاده از افزایه های ممانعت کننده ضد لجن، ضد امولسیون و کاهنده یون آهن روش متداول بازدارندگی می باشد. لیکن انتخاب نادرست نوع و میزان غلظت شان می تواند نتیجه معکوس داشته و علاوه بر تحمیل هزینه، ریسک ایجاد لجن را نیز بالا برد. تمرکز این پژوهش بر بررسی سازگاری اسیدکلریدریک و دو نمونه نفتخام از مخزن جنوب غربی ایران و تعیین میزان تاثیر کمی افزایه های ممانعت کننده بر کنترل تشکیل لجن است. نتایج نشان می دهد رفتار نفت ها از نقطه نظر تشکیل لجن در هنگام حضورppm ۳۰۰۰ یون آهن در اسید بشدت متفاوت بوده و تا %۲۵۳ و %۱۹۹۷ احتمال تشکیل لجن به ترتیب برای نفت های Aو B در حالت بدون افزایه افزایش یافته است. در این حالت، استفاده منفرد از افزایه ضدلجن و یا افزایه کاهنده یون آهن کارآمد نبوده و با استفاده ترکیبی از آنها، تشکیل لجن بطور محسوسی تا %۲۴و %۴ کاهش می یابد. استفاده از افزایه ممانعت کننده یکسان برای نمونه های مختلف نفت لزوما کارآمدی ندارد.

اسیدکاری، آزمایش سازگاری، لجن آسفالتینی، افزایه ضد لجن، یون آهن، افزایه کاهنده یون آهن