طیبه اسلامی - گروه مهندسی شیمی، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه محقق اردبیلی
زینب امامقلی لو - گروه مهندسی شیمی، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه محقق اردبیلی
کیوان شایسته - گروه مهندسی شیمی، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه محقق اردبیلی

آهن صفر ظرفیتی در مقیاس نانو (nZVI) دارای راندمان حذف بالا و توانایی قوی کاهندگی آلاینده های آلی و غیرآلی را دارد؛ اما نانوآهن صفر ظرفیتی ضعف هایی همچون غیرفعال شدن سریع به دلیل ناپایداری و قابلیت تشکیل آگلومره را دارد که کاربرد آن را محدود میکند. در این پژوهش، سنتز سبز نانوذرات آهن صفر ظرفیتی روی سطح بنتونیت توسط عصاره برگ گردو به عنوان عامل کاهنده و تثبیت کننده مدنظر میباشد و آن به اختصار B/WL-nZVI نامیده میشود. مشخصات جاذب B/WL-nZVI سنتزشده توسط طیف سنجی مادون قرمز تبدیل فوریه (FTIR) و تخلخل سنج سطح ویژه (BET) جهت بررسی گروه های عاملی و مورفولوژی سطح مورد بررسی قرار گرفت. ارتعاشات عرضی Fe-O از داده های طیف سنجی FTIR قابل رویت بود. همچنین نتایج حاصل از BET نشان داد که با توجه به کاهش مساحت سطح ویژه و حجم حفرات در نانوکامپوزیت B/WL-nZVI نسبت به بنتونیت، به نظر میرسد که نانوذرات آهن صفر ظرفیتی به خوبی روی سطوح و منافذ بنتونیت تثبیت شده است. در اینصورت بنتونیت به عنوان پایه، از تجمع و اکسیدشدن نانوذرات آهن صفر ظرفیتی جلوگیری میکند و کارایی آن را بالا میبرد.

سنتز سبز، نانوذرات آهن صفر ظرفیتی، عصاره برگ گردو، نانوکامپوزیت آهن صفر ظرفیتی بر پایه بنتونیت