روش زمان دوام در ارزیابی لرزه ای پل های جداسازی شده مجهز به سیستم های کنترل فعال و نیمه فعال
عنوان مقاله: روش زمان دوام در ارزیابی لرزه ای پل های جداسازی شده مجهز به سیستم های کنترل فعال و نیمه فعال
شناسه ملی مقاله: JR_CEEJ-51-104_011
منتشر شده در در سال 1400
شناسه ملی مقاله: JR_CEEJ-51-104_011
منتشر شده در در سال 1400
مشخصات نویسندگان مقاله:
امین قلی زاد - دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه محقق اردبیلی
جواد کاتبی - دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه تبریز
آرش پورصدراله - دانشجوی دکتری، گروه مهندسی سازه، دانشگاه دانشگاه ناپل فدریکو دوم، ناپل، ایتالیا
حمیدرضا نعمتی - دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه تبریز
خلاصه مقاله:
امین قلی زاد - دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه محقق اردبیلی
جواد کاتبی - دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه تبریز
آرش پورصدراله - دانشجوی دکتری، گروه مهندسی سازه، دانشگاه دانشگاه ناپل فدریکو دوم، ناپل، ایتالیا
حمیدرضا نعمتی - دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه تبریز
روش زمان دوام یک روش دینامیکی فزاینده است که از یک تابع فزاینده شتاب جهت تحلیل سازه استفاده می نماید. این روش با توجه به ماهیت دینامیکی آن میتواند در طیف وسیعی از سازه ها، با هر نوع پلان و ارتفاع و هر تعداد درجه آزادی به کار رود. در این مطالعه روش زمان دوام جهت ارزیابی رفتار لرزهای پل جداسازی شده مجهز به انواع مختلف سیستم های کنترلی فعال و نیمه فعال، به کار گرفته شده است. برای بررسی توانمندی این روش در پیش بینی پاسخ های مدل مورد بررسی، نتایج آن با نتایج حاصل از تحلیل تاریخچه زمانی غیر خطی مجموعه ای از شتاب نگاشت های واقعی که طیف شتاب نگاشت های انتخاب شده با استفاده از آنالیز موجک در حوزه زمان- فرکانس اصلاح و منطبق بر طیف پاسخ هدف می شود، مقایسه گردیده است. نتایج حاصل بیانگر آن است که روش زمان دوام پیش بینی مناسبی از رفتار سازه تحت سیستم های کنترلی مختلف، در اثر زلزله های واقعی ارائه می کند.
کلمات کلیدی: روش زمان دوام, تحلیل موجک, پل جداسازی شده, کنترل فعال و نیمه فعال
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1377044/