کاربرد سامانه ایستا (انرژی غیرفعال خورشیدی) در طراحی معماری مجتمع های مسکونی

بر طبق گزارش سازمان انرژیهای نو در ایران، بیش از ۳۰ درصد منابع مختلف انرژی کشور در ساختمانها مورداستفاده قرار میگیرد. باتوجه به این که منابع نفتی از سرمایه های ارزشمند کشور میباشند و مصرف غیربه ینه آنها زیانهای جبران ناپذیر و آلودگی محیط زیست را در پی دارد، کارشناسان به دنبال منابعی هستند که به تدریج جایگزین سوختهای فسیلی شوند. یکی از منابع پاک و لایزال انرژی خورشیدی است که در بخش گرمایش و سرمایش ساختمان میتواند باعث صرفه جویی قابل توجه ی در مصرف انرژی گردد. انسانها هزار سال است که انرژی خورشیدی را به صورتهای مختلف به کار می برند. اما آن چه در رابطه با انرژی خورشیدی مطرح است تبدیل این انرژی به سایر انرژیهای متداول و مورداستفاده بشر است. یکی از الگوهای پایداری در معماری استفاده از انرژیهای طبیعی و مصرف حداقل انرژی فسیلی و همزیستی با شرایط طبیعی و اقلیمی است که طراحی ساختمان خورشیدی گامی در جهت دستیابی به آن میباشد (اسدی و همکاران، .(۱۳۸۸ بر همین اساس هدف از این پژوهش، بررسی نحوه طراحی مسکن به منظور کاهش استفاده از انرژیهای تجدید ناپذیر و آلودگیهای ناشی از آنها و به کار گیری انرژی خورشیدی به عنوان یک انرژی نو میباشد. روش انجام این مطالعه به صورت کیفی با مطالعه منابع نظری و تجارب داخلی و خارجی میباشد. با شناخت این رویکرد و زمینه های مربوط به آن پیشنهاداتی در جهت به کارگیری ای انرژی درمجتمع های مسکونی ارائه میگردد.

کلیدواژه ها:

انرژیهای نو ، انرژی غیرفعال خورشیدی ، معماری مجتمعهای مسکونی ، پایداری محیط زیست.