سجاد بهزادی - کارشناس ارشد برنامه ریزی شهری، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران
محمدصالح شکوهی بیدهندی - استادیار شهرسازی، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران

سنین کودکی و نوجوانی به جهت ماندگاری آموزش، از مهمترین دوران برای انتقال برخی مفاهیم اجتماعی و از جمله آموزشهای شهروندی است. تجارب جهانی نشان میدهد که شهرداریها به منظور ارائه آموزش شهروندی به کودکان و نوجوانان، برنامه های ویژه ای را برای همکاری با مدارس در دستور کار قرار میدهند. در ایران نیز تجاربی از تلاش شهرداریها برای همکاری با آموزشوپرورش و همچنین تعریف سرفصلهای آموزش شهروندی برای دانش آموزان و معلمان وجود دارد. مطالعه حاضر تلاش میکند ضمن بررسی محتوا و روش آموزشهای شهروندی به دانش آموزان و نقش شهرداریها در این حوزه در دو تجربه جهانی آلبرتا در کانادا و جاکووا در کوزوو، آموزه های این تجارب را برای شهرداریهای ایران مشخص نماید و روشهای آنها را با روشها و محتوای تعریف شده برای شهرداری اصفهان (به عنوان یک نمونه داخلی فعال در حوزه آموزشهای شهروندی در مدارس) مقایسه نماید. روش تحقیق در این مطالعه، روش اسنادی است، بدین منظور کتابها و برنامه های شهرداریها در تجارب داخلی و خارجی برای آموزش شهروندی دانش آموزان و معلمان مدارس، مورد بررسی قرار گرفته و از منظر اهداف و گونه های آموزش شهروندی با یکدیگر مقایسه شده اند. همچنین به عنوان داده های تکمیلی، مصاحبه عمیق با مسئولان اداره توسعه فرهنگ شهروندی شهرداری اصفهان در دستور کار قرار گرفته است. یافته ها نشان میدهد که اقدامات شهرداری اصفهان مثبت، اما در مقایسه با دو تجارب خارجی محدودتر است. اقدامات شهرداری اصفهان نیازمند برنامهای جامع، بلندمدت و مستمر برای پایه های مختلف تحصیلی است و باید با همکاری آموزش وپرورش و سایر نهادهای مربوطه تدوین گردد.

آموزشهای شهروندی، شهرداری، دانش آموز، آلبرتا، جاکووا، اصفهان.