بیتا بنی اسدی - کارشناسی ارشد معماری واحد علوم تحقیقات

انسان در فضای عمومی در زمان و در یک توالی زنجیروار از فضاها حرکت می کند . یک فضا را نسبت به جایی که هست وجایی کهمی خواهد برود تجربه میکند . در این حال نوع تجربه او از مکان ، چگونگی راهیابی افراد و ایجاد مسیر مناسب حرکتی در یک محیط ناشناسو پیچیده، مسئله ای چالش برانگیز است . راهیابی درفضاهای عمومی به مانند پارک اگر نادرست طراحی شود ،ممکن است موجب دستیابیبه فضاهایی خلوت گرا و دوری گریزی مردم در فض ای اجتماع پذیر گردد .از این رو در پارکهای امروزی که بیشتر تحت تاثیر الگوی پارک هایغربی قرار گرفته اند ، چرا رد پایی از الگوی باغ های گذشته ما در بستر پارک های امروزی دیده نمی شود و الگوی راهیابی در باغ های گذشتهآیا مطلوب بوده و چگونه آنها را می توان در بطن پارک های امروزه وارد نمود، از سوالات تحقیق پیشرو است. از این رو هدف این تحقیقیافتن ویژگی های فضایی تسهیل کننده فرایند راهیابی در پارک های امروزی است .این تحقیق با روش توصیفی -تحلیلی و روش پیکره بندیفضایی (چیدمان فضایی) با نرم افزار depthmap انجام شد. یافته های پژوهش در ۶ عامل رابطه توده و فضا (اتصال)، وضوح دیداری(زاویه دید)، فرم و هندسه (محدب)، سلسله مراتب فضایی و فاصله (عمق)، سیرکلاسیون حرکتی (خط محوری) و پیوستگی فضا(همپیوندی) مورد بررسی قرار گرفت . نتایج تحقیق در ۳ رتبه راهیابی کارامد ارزیابی شد و در این رتبه بندی باغ ارم ، قوام وملی در رتبهاول ، پارک امین الدوله و نیاوران در رتبه دوم و پارک شفق ، لاله و آب وآتش در رتبه سوم قرا گرفته اند .این عوامل از بروز الگوی نظام مندبا فضای مرکزی در پارک را نشان می دهد و باتوجه به نتایج بدست آمده به ارائه راهکارهایی جهت راهیابی کارامد درپارکها پرداخته شد.

راه یابی ، باغ ، پارک ، چیدمان فضا