ابعاد تفکر انتقادی در گروه های دانشجویی: مقایسه در شرایط التزام عملی به ضوابط اسلامی

هدف: دین اسلام، با هدایت انسان ها به سمت ارتقاء هویت دینی از طریق اندیشیدن و تحقیق و تذکر، استقلال یک جامعه را منتج از هویت دینی و نحوه تفکر علما و اهل علم درآن جامعه دانسته است. روش: در این راستا، مطالعه حاضر به صورت کمی و روش علمی مقایسه ای به مقایسه میزان تفکر انتقادی در دانشجویان دارا و فاقد التزام علمی به ضوابط اسلامی در سال ۱۴۰۰ پرداخت. جامعه آماری، دانشجویان از چند دانشگاه بودند. بدین منظور ۲۰۰ شرکت کننده به طور تصادفی دانشگاه های دارای شرایط خاص مذهبی و دانشگاه های عادی انتخاب شده و به پرسشنامه تفکر انتقادی واتسون-گلاسر (با ابعاد استنباط، شناسایی، استنتاج، تعببیر و تفسیر و ارزشیابی) پاسخ دادند. یافته ها: نتایج نشان داد که دو گروه مورد مطالعه از نظر تفکر انتقادی تفاوت معنی داری نداشتند F(۱.۱۹۸)=۲/۲۰,P<۰/۰۱ اما در زیر مولفه های شناسایی و تعببیر و تفسیر تفاوت معنیداری بین دو گروه وجود داشت F(۱.۹۸)=۴/۰۳, P<۰//۰۵ و F(۱.۱۹۸)=۵/۷۴ نتیجه گیری: یافته ها نشان دادند که دانشجویان دارای رویکرد مذهبی از توانائی شناسایی مساله و تعبیر و تفسیر آن برخوردارند و این احتمالا می تواند ناشی از تربیت مذهبی و دینی خانواده و آشنایی طولانی مدت با آیات و روایات الهی باشد.

کلیدواژه ها:

التزام عملی به ضوابط اسلامی ، تفکر انتقادی ، دانشجویان ، هویت دینی