احمد عباسی - دانشجوی دکتری تخصصی مهندسی شیمی، دانشکده مهندسی شیمی نفت و گاز، دانشگاه شیراز
محمدرضا ملایری - استاد بخش مهندسی شیمی، دانشکده مهندسی شیمی نفت و گاز، دانشگاه شیراز
میثم محمدزاده شیرازی - استادیار بخش مهندسی نفت، دانشکده مهندسی شیمی نفت و گاز، دانشگاه شیراز

در اثر اسیدکاری برخی میادین نفتی، آسیب سازندی به نام امولسیون پایدار اسید-نفت ممکن اسید به وجود آید که ناشی از حضور عوامل فعال سطحی نظیر آسفالتین، رزین، اسیدهای نفتنی، واکس و ذرات جامد موجود در محیط است. این عوامل با جذب روی سطح قطرات اسید پراکنده شده در نفت سازندی، لایه محکمی تشکیل می دهند که مانع به هم پیوستن قطرات اسید و از بین رفتن امولسیون می شوند. در نتیجه، اسید نمی تواند وظیفه اصلی خود یعنی باز کردن مسیر تولید نفت را انجام دهد و امولسیون حاصل نیز مانع دیگری برای جریان یافتن نفت می شود. در این مقاله با بررسی تحقیقات متعدد، عوامل موثر بر پایداری امولسیون و چگونگی اثرگذاری آنها معرفی شده است. در میان این عوامل، نوع سورفکتانت موجود در سیستم، pH فاز اسیدی و سرعت اختلاط بیشترین سهم را در پایداری امولسیون اسید-نفت ایفا می کنند.

اسیدکاری، اسید، سورفکتانت، پایداری امولسیون، نفت خام