بررسی میزان تاثیرگذاری و رضایتمندی تغییر روش تدریس استادمحور به رویکرد نیازمحور در گروه معارف اسلامی از دیدگاه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه

هدف: هدف از انجام این پژوهش، بررسی تحول در تدریس دروس معارف با استفاده از مقایسه دو روش استادمحور و نیازمحور بود. روش: روش پژوهش حاضر، استفاده از گروههای دستنخورده نیمهتجربی و از نوع دو گروهی(آزمایشی و گواه) بود. جامعه آماری پژوهش، ۲۷۰ نفر دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه است. ابزار پژوهش، پرسشنامه پژوهشگرساختهای است که توسط اساتید صاحبنظر تایید شده است. برای تجزیه و تحلیل دادهها از نرمافزار اس.پی.اس.اس۱۶ و آزمون تی، فریدمن، میانگین رتبهای و همبستگی پیرسون و اسپیرمن استفاده شد. یافته ها: در این مطالعه، میزان رضایتمندی و تاثیرگذاری در روش نیازمحور نسبت به استادمحور به طور معناداری بیشتر بود. نتایج نشان داد دانشجویانی که با رویکرد نیازمحور درس را فرا گرفتهاند، میانگین نمره بالاتری دارند و اختلاف معنادار است. نتیجه گیری: نتایج مطالعه، میزان بالای تاثیر و رضایت دانشجویان در فراگیری به روش نیازمحور را نشان میدهد. ایجاد نگرش مثبت در دانشجویان و افزایش روحیه تفکر نقادانه در آنان، بر لزوم توجه به این روش و به کارگیری آن در فرایند آموزشی تاکید میکند.

کلیدواژه ها:

رویکرد ، نیازمحور ، استادمحور ، معارف اسلامی ، تغییر