مقایسه دوازده هفته تمرین تناوبی شدید و پیوسته با شدت متوسط بر نشانگرهای التهابی پیش بینی کننده بیماری های قلبی عروقی زنان یائسه چاق

هدف: پژوهش های مختلف نشان داده اند دوران یائسگی با افزایش چاقی و التهاب همراه است و به افزایش خطر بیماری های قلبی- عروقی منجر می شود. با این حال، بیان شده است تمرینات ورزشی شیوه موثری برای جلوگیری و کاهش این عوامل است. بنابراین، تحقیق حاضر با هدف بررسی و مقایسه تاثیر تمرینات تناوبی شدید و تمرینات پیوسته با شدت متوسط بر نشانگرهای التهابی پیش بینی کننده بیماری های قلبی عروقی زنان یائسه چاق انجام گرفت.روش ها: ۴۰ زن یائسه چاق در یک مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش آزمون – پس آزمون، به طور تصادفی در سه گروه کنترل، تمرینات تناوبی شدید (شامل ۶ - ۱۲ بار وهله های۶۰ ثانیه دویدن با حداکثر شدت ۸۵-۹۵% و متعاقب آن ۶۰ ثانیه دویدن با شدت پایین ۵۵-۶۰% HRR) و تمرینات پیوسته با شدت متوسط (شامل ۲۵-۳۰ دقیقه دویدن هوازی با شدت ۴۰-۶۵%) ضربان قلب ذخیره (HRR)) قرار گرفتند. برنامه های تمرینی دو گروه تجربی به مدت ۱۲ هفته و ۳ جلسه در هفته انجام گرفت. داده ها با استفاده از آزمون های تی همبسته و تحلیل واریانس یکطرفه در سطح معناداری ۰۵/۰ تحلیل شدند.نتایج: نتایج نشان داد که هر دو برنامه تمرینی تاثیر معناداری بر غلظت نشانگرهای CRP (۰۰۱/۰ >P ،۰۵۹/۵tMICT= ؛۰۰۱/۰ >P ،۲۷۸/۷tHIIT=) و ICAM-۱ (۰۰۱/۰ >P ،۶۰۹/۴tMICT= ؛۰۰۱/۰ >P ،۸۱۳/۷tHIIT=) دارد. با این حال این شاخص ها در گروه کنترل بدون تغییر باقی ماندند (۰۵/۰ تمرینات پیوسته با شدت متوسط، برنامه تمرینات تناوبی شدید کاهش بیشتری را در مقادیر CRP ((۰۰۱/۰>P) %۰۲/۴۴ vs %۹۱/۲۲: درصد تغییرات) و ICAM-۱ ((۰۴۱/۰=P) %۷۴/۳۰ vs %۱۷/۲۱: درصد تغییرات) نشان داد. همچنین یافته ها بیانگر این بود که میزان تغییرات غلظت این نشانگرهای التهابی با تغییرات شاخص های ترکیب بدن بعد از تمرینات همبستگی (R) مثبت و معناداری دارد (۰۵/۰ >P).نتیجه گیری: یافته های تحقیق حاضر نشان داد با وجود اثربخشی هر دو برنامه تمرینی، برنامه تمرینات تناوبی شدید در مقایسه با تمرینات پیوسته تاثیرات چشمگیرتری بر نشانگرهای التهابی پیشگویی کننده بیماری های قلبی- عروقی در زنان یائسه چاق دارد.

کلیدواژه ها:

پروتئین واکنشگر-C ، تمرینات تناوبی شدید ، تمرینات پیوسته ، زنان یائسه ، مولکول چسبان بین سلولی