مروری انتقادی بر پست مدرنیسم و روابط کار در سازمان

در محیط متغیر و پر تلاطم دوره معاصر که آهنگ و شدت تغییرات در آن هر روز بیشتر از گذشته بوده است، علاوه بر سرعت تغییرات، پیچیدگی مسایل هم افزوده خواهد شد و از ویژگی های مهم آن، مخاطره پذیری، فردگرایی، و هنجار زدایی است و انعطاف پذیری فضای کار و ناامنی نیز در آن قابل مشاهده است. دیگر با تکیه بر روش های سنتی مدیریت نمی توان مسایل پیچیده و چند بعدی حاضر را حل نمود. هرچند با وجود تغییراتی که در اصول و مولفه های مدیریت ایجاد شده است اما همواره هدف همه ی مدیران (چه در عصر سنت، چه در عصر مدرن یا پست مدرن) این موضوع بوده است که محیطی را به وجود آورند که در آن مردم بتوانند با صرف کمترین زمان، پول، مواد و تحمل کمترین ناخشنودی فردی به هدف های گروهی دست یابند یا با منابعی که در دست دارند بتوانند به بیشترین اندازه ممکن به هدف های دلخواه برسند. در این راستا، در مقاله حاضر ضمن مرور ادبیات موضوعی مربوط به «پست مدرنیسم و روابط کار در سازمان»، پس از بررسی نتایج پژوهش های تجربی، به استخراج شباهت های بین آنها شامل «عدم توجه به «پست مدرنیسم » و «روابط کار در سازمان» به صورت همزمان» و «قابل تعمیم بودن نتایج در حیطه های مختلف»، و نیز تفاوت های بین آنها شامل «تفاوت های روش شناسانه در پژوهش ها از نظر کیفی و کمی بودن پژوهش ها» و «وجود متغیرهای تاثیرگذار متنوع در مقالات مختلف و عدم تفاهم در این متغیرها»، پرداخته شد. در پایان نتیجه گیری شد که بررسی این موضوع در پژوهش هایی با قالب آمیخته (کیفی و کمی) به توسعه مدل های و نظریات و توسعه دانش در این حوزه کمک خواهد کرد و کمک به پی بردن به ناشناخته ها بر پایه دیدگاه های فلسفی می نماید.

کلیدواژه ها:

پست مدرنیسم ، روابط کار ، بررسی ادبیات