تحلیل فنی و اقتصادی بر فرآیند سامانه تعمیر و نگهداری خطوط راه آهن

میزان بازدهی عملیات تعمیر و نگهداری خطوط راه آهن با بکار گیری سامانه مدیریت نگهداری خطوط راه آهن مورد بررسی واقع شده است. برای بررسی میزان بازدهی عملیات نگهداری لازم است میزان کارآمدی یک سامانه مورد بررسی قرار گرفته که بدین منظور ابتدا موانع موجود را شناسایی کرده و بعد توانایی سامانه موجود جهت رفع این موانع مورد بررسی قرار می گیرد. برای این منظور انواع موانع مربوط به طراحی، ساخت، نگهداری و بهره برداری و نقش این سامانه در رفع آنها مورد بررسی قرار گرفته است. در ادامه نیز تاثیر سامانهTMMS در میزان افزایش کیفیت نگهداری شبکه خطوط و میزان صرفه جویی در هزینه ها بررسی شده است. مطابق این تحقیق میزان هزینه های مربوط به نگهداری خطوط راه آهن حدود ۷۰% کل هزینه های طول عمر یک خط را تشکیل می دهد که با اجرای یک سامانه مدیریت نگهداری میزان این هزینه ها حداقل تا ۳۰% کاهش می یابد. همچنین با اجرای این سامانه کیفیت نگهداری خطوط راه آهن به مقدار قابل ملاحظه افزایش می یابد. تغییر ناگهانی و غیر یکنواخت سختی قائم خط در ناحیه انتقال خطوط ریلی موجب افزایش بارهای دینامیکی، تغییرشکل های نامتقارن، ناهمواری ریل، آسیب دیدن اجزاء خط و ناوگان و در نتیجه افزایش هزینه های نگهداری و تعمیر می گردد. هزینه های تعمیر و نگهداری بین ۴۰ تا ۷۵ درصد کل هزینه های بهره برداری از یک خط را شامل می شود. هزینه های تعمیر و نگهداری ناحیه انتقال ۲ تا ۴ برابر بیشتر نسبت به یک خط آهن عادی است. لذا مدیریت بهینه نگهداری و تعمیر خط ریلی در ناحیه انتقال امری ضروری به نظر می رسد بنابراین در این تحقیق پارامترهای موثر در جهت کاهش هزینه های نگهداری و تعمیر خط ریلی در ناحیه انتقال بررسی شده است. در ادامه هر یک از عوامل موثر بر کاهش هزینه های نگهداری و تعمیر خط ریلی در ناحیه انتقال با توجه به مسائل فنی و اقتصادی به طور کامل ارزیابی شده است.

کلیدواژه ها:

تعمیر و نگهداری ، بهسازی ، هزینه ، بازدهی عملیات ، مسائل فنی و اقتصادی.