جایگاه تزئینات در طراحی معماری سنتی و معاصر

معماری همواره علاوه بر کالبد یک بنا، روح خود را در عناصری چون تزئینات بازخوانی می کند. نقوش و تزئینات در هنر و معماری ایران به عنوان ابزاری جهت انتقال مفاهیم و برقراری ارتباطات انسانی از دیرباز جایگاهی ویژه داشته است. اما امروزه کمتر به تزئینات توجه می شود و خلق هنر در قالب تزئینات در بناهای امروزی مشاهده نمی شود و ارزش های هنری تزئیناتی که در معماری سنتی ایران وجود داشته است به دست فراموشی سپرده شده است. از این رو این مقاله با هدف بررسی و یادآوری ارزش ها و زیبایی های تزئینات موجود در معماری سنتی و جایگاه تزئینات در معماری معاصر انجام گرفته است. نتایج این تحقیق با بهره گیری از مطالعات کتابخانه ای و روش تحقیق توصیفی حاصل شده است.

کلیدواژه ها:

تزئینات ، معماری ایرانی ، معماری معاصر ، هویت