ارزیابی میزان پایداری حمل و نقل کلانشهر تهران با استفاده از توسعه روش شاخص مبنا

یکی از چالش هایی که در زمینه توسعه پایدار مطرح است، تعیین جهت حرکت کل سیستم است که به منظور درک پایداری سطوح بالاتر و تصمیم گیری درباره خط مشی های این سطوح برای تصحیح وضعیت موجود صورت می گیرد. راهی که از طریق آن به عملکرد سیستم های پیچیده پی ببریم این است که یک سیستم را از جنبه های مختلف و متعدد مورد بررسی قرار دهیم ، هر چه جنبه های مختلفی که ما بررسی می کنیم بیشتر باشد ( حتی اگر این جنبه ها هم پوشانی داشته باشد )، اطلاعات و مفاهیمی که به دست می آوریم بیشتر است، از این رو استفاده از مدلی جامع و کاربردی با قابلیت درنظرگیری بهبود همزمان شاخص های اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی در کنار شاخص های حمل ونقلی برای شناخت سطح شاخص های ناپایداری مناطق مختلف کلانشهرها از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است . بدین منظور جهت سنجش میزان پایداری حمل و نقل درون شهری از مدل شاخص مبنا استفاده شده تا بتوان میزان پایداری هر منظقه را از لحاظ شاخص های حمل و نقل پایدار رتبه بندی کرده تا تصمیم گیرندگان بتوانند بودجه را برای تحقق سیاست های حمل و نقل پایدار، بسته به ناحیه مورد نظر، طوری تخصیص دهند که با هزینه کمتر، اهداف بیشتری از حمل و نقل پایدار را تامین نمایند.

کلیدواژه ها:

حمل و نقل پایدار ، مدل شاخص مبنا ، برآورد کمی ، تحلیل سلسله مراتبی ، شاخص های پایداری