بررسی تاثیر تغییرات ابعاد سازه بر مکانیزم های مقاومتی در برابر خرابی پیشرونده در سازه های بتنی

مباحث پیش بینی نحوه ی تخریب ساختمان ها در زمانحوادث و ایجاد آسیبهای شدیدی که باعث انهدام قسمتی از اعضای اصلی سازه میشوند ازجمله موضوعات مهم مورد بررسی برای کارشناسان و محققین در زمینه مطالعات بر روی انواع سازه ها می باشند . دانش و اطالاعات کافی و دست یابی به یک روش تحلیل دقیق که عوامل موثر و مکانیزمهای مقاومتی سازه را در مقابل این حوادث در نظر بگیرد می تواند باعث جلوگیری از گسترش این خرابی ها یا با طراحی آگاهانه تر، می تواند باعث بروز عملکرد بهتری در برابر حوادث گردد . خرابی پیشرونده نمونه فرآیندی است که در ابتدا با یک خرابی موضعی اولیه شروع و درنتیجه به انهدام عضوهای مجاور و یا انهدام کل سازه ختم میشود. این خرابی در سازه می تواند ضررهای جبران ناپذیری به سازه وارد نماید و علاوه بر آن جان ساکنین و دیگر انسان ها را نیز به خطر بی اندازد. به سبب لزوم تحقیقات بیشتر در این زمینه برای شناخت بیشتر عوامل تاثیرگذار بر این مباحث، در این تحقیق به بررسی پنج مدل جزقاب بتنی خمشی مسلح در خرابی پیشرونده پرداخته شده است . این بررسی با سناریوی حذف ستون میانی در خرابی پیشرونده صورت گرفته تا با به دست آوردن پارامتر بدون بعد حاصل از تقسیم ارتفاع مقطع بر میزان کرنش لازم برای رسیدن به نقطه حداکثر عملکرد مقاومتی قوس فشاری در نمودار نیرو جابه جایی، تاثیر تغیرات طول دهانه و ارتفاع مقطع بر این پارامتر مورد مطالعه قرارگیرد . برای شبیه سازی و تحلیل این مدل ها از نرم افزار آباکوس به روش اجزای محدود استفاده شده است. طبق نتایج حاصل شده ملاحظه گردید با افزایش نسبت طول دهانه تیر به ارتفاع مقطع تیر ، نسبت ارتفاع مقطع تیر به مقدار کرنش لازم برای رسیدن به نقطه ماکزیمم قوس فشاری در نمودار نیروجابجایی کاهش می یابد و تاثیری عکس بر روی این نسبت خواهد داشت .

کلیدواژه ها:

خرابی پیشرونده ، قاب خمشی بتنی ، آباکوس ، قوس فشاری