طراحی میدان شهری انسان گرا با تاکید بر ارتقا کیفیت های فضای شهری نمونه موردی: میدان پژوهش مشهد

فضاهای شهرهای ایران در طول سالیان متمادی تحت تاثیر آموزه ها و الگو های فکری و هنری تمدن ایرانی شکل گرفته اند می توان عوامل فرمی ومعنایی را در کنار کیفیات مرتبط با فعالیت ها و رفتار های انسانی از عوامل اصلی شکل دهنده آن ها دانست(مریم رزقی،کامبیز رزقی، ۱۳۹۵).در این خصوص میادین شهری به عنوان مهم ترین ظرف فضایی زندگی جمعی در فضای باز شهر ها نقش بسیار والایی در جذب مردم و حضور آن ها و نیز ارتقای کیفیت حضور انسانی در شهر ها داشته اند.(فیضی، ۱۳۸۹). در این پژوهش، با هدف طراحی میدان شهری به منظور ارتقای فضای شهری در نمونه مورد مطالعه (میدان پژوهش)، نخست به تعاریف و مبانی نظری مرتبط با موضوع پژوهش پرداخته و سپس بر اساس شناخت وضع موجود، به کمک روشهای جمع آوری اطلاعات و فرآیند طراحی فضای شهری با رویکرد کیفی و کمی ،سناریو هایی در مقیاس میانی پیشنهاد شده است و پس از ارزیابی گزینه ها و انتخاب گزینه بهینه و در نهایت طراحی میدان پژوهش(حوزه مداخله) پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

میدان شهری ، انسانگرا ، کیفیت های فضای شهری ، میدان پژوهش(کوکا)