تاثیر بیشینه پاسخ شتاب نگاشت بر روی تعیین ضریب بزرگنمایی تغییر مکان با استفاده از رویکرد عملکرد احتمال آسیب ثابت با استفاده از نرم افزار OpenSEES

دیدگاه مهندسی زلزله براساس عملکرد اشاره به طراحی سازه هایی دارد که عملکرد آن ها مطابق با نیازهای مورد انتظار باشد. این دیدگاه رفتار لرزه ای سازه را در حین اعمال جنبش های شدید زمین که براثر زلزله می باشد را پیش بینی می کند. یکی از مشکلات مهم در طراحی لرزه ای مبتنی بر جابجایی، تخمین دقیق از حداکثر تقاضای جابجایی غیرالاستیک سازه های با استفاده از روش ساده شده می باشد. برای پیش بینی رفتار غیرخطی سازه ها استفاده از ضرایب افزایش تغییر مکان که هدف آن ها تعیین تغییر مکان غیرالاستیک برحسب ضرایبی از تغییر مکان های الاستیک است بسیار مورد استفاده است. با توجه به استفاده از روش های عملکردی در ارزیابی لرزه ای سازه ها، رویکرد استفاده از ضرایب افزایش تغییر مکان در تعیین تغییر مکان غیرخطی سازه ها مورد توجه قرار گرفته شده است. به همین منظور استفاده از رویکرد تعیین ضرایب افزایش تغییر مکان با لحاظ نمودن میزان آسیب ثابت در تحقیقات قبل بررسی شده است. هدف از انجام این بررسی پیشنهاد دادن خسارت ثابت نسبت جابجایی غیرالاستیک می باشد که می تواند برای طراحی سازه های جدید با عملکرد آسیب های ثابت مورد استفاده قرار گیرد. نسبت جابجایی غیرالاستیک با رویکرد آسیب ثابت و با شاخص آسیب پارک-انگ محاسبه شده و مطالعات آماری مربوطه ارائه شده است، و همپنین بررسی تاثیر بیشینه پاسخ شتاب نگاشت در پارامتر شدت لرزهای و عدم قطعیت عملکرد لرزه ای با استفاده از آسیب های ثابت ناشی تغییرات موجود در شاخص آسیب پارک-انگ در سیستم تک درجه آزادی براساس تاثیر بیشنیه پاسخ شتاب نگاشت پرداخته می شود

کلیدواژه ها:

عملکرد لرزه ای ، عدم قطعیت ، سیستم تک درجه آزادی ، عملکرد آسیب ثابت ، شاخص پارک-انگ