سویل واقعی - کارشناس عمران، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، ایران-
سیدمحمدرضا ربیعی زکی - کارشناس عمران، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز،ایران-
سارا رهنمای شهسواری - کارشناس عمران، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز،ایران-
سینا بابائی جوشین - کارشناس عمران، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز،ایران

پیچش در سازه های با پلان نامنظم به دلیل عدم انطباق مرکز جرم و سختی سازه بر روی هم بوجود می آید که در هنگام زلزله علاوه بر نیروی جانبی زلزله، یک لنگر ناشی از این عدم انطباق به سازه اعمال می شود. برای کاهش اثرات ناشی از این امر بایستی تمهیداتی در طراحی سازه در نظر گرفته شود. در این راستا بهینه سازی جانمایی میراگر ویسکوالاستیک در سازه فولادی در پژوهش حاضر مطالعه شده است. بدین منظور سازه ۱۵ طبقه فولادی با پلان هندسی نامنظم در نظر گرفته شده است. ابعاد مقاطع سازه اصلی از تحلیل استاتیکی معادل و طراحی بدست آمده و سازه مورد نظر با جانمایی مختلف میراگر تحت شتاب نگاشت زلزله ال سنترو قرار گرفته و به روش تحلیل تاریخچه زمانی غیر خطی در نرم افزار سپ آنالیز گردیده است. نمودارها و مقادیر جابجایی در بلندترین قسمت سازه با مقادیر مشابه در سازه اصلی (بدون میراگر) مقایسه شده است. نتایج حاصل نشان می دهد که بکارگیری میراگر مقدار جابجایی در بام و پیچش را در مقایسه با حالت بدون میراگر، کاهش داده است. با توجه به نامنظمی پلان و نحوه ی جانمایی، هر چه میراگر ها در گوشه سازه و در فاصله بیشتری از مرکز جرم قرار گرفته باشند، جابجایی کاهش چشمگیری داشته و به کمترین مقدار خود خواهد رسید. همچنین قابل ذکر است که نزدیک کردن میراگرها به مرکز جرم در حالت نامنظمی هندسی چندان تاثیری در نتیجه نداشته است.

بهینه سازی، جانمایی، میراگر ویسکوالاستیک، سازه فولادی، نامنظمی هندسی