رویکرد روانشناختی درک و بیان محیط فرهنگی شهر از منظر برنامه ریزی شهری

از مطالعاتی که تا بحال به عمل آمده معلوم گردیده که در نقاط توسعه یافته و در آنجایی که اشتغال بیشتر است تعداد تمایزات و تضادهای فرهنگی بیشتر از مناطق روستایی و شهرهای توسعه نیافته است مهاجران به دنبال ترک وطن و مهاجرت به شهرهای صنعتی و بزرگ جهت یافتن کار به سختی می توانند خود را با محیط جدید انطباق دهند زیرا آنها با عادات و آداب و رسوم و اصول اخلاقی محیط خاص خود پرورش یافته اند و خود را با آن محیط تطبیق داده و با ترک محیط مزبور و ورود به محیط دیگری که اصول و آداب خاصی در ان حکمفرماست به آسانی قادر به خو گرفتن و انطباق با محیط جدید نیستند و همین عدم انطباق ممکن است وضعی بوجود آورد که اصطلاحا بدان تضاد فرهنگی یا به زعم برخی سوء تفاهم فرهنگی می گویند و با عدم انطباق خود با محیط بعدی مرتکب اعمالی شوند که قابل مجازات باشد بر همین اساس تقریبا همه نظریه پردازان معتقدند که محیط در بوجود آوردن مجرمین بسیار موثر است محیط اجتماعی مانند مدرسه، خانواده، سینما ، کافه ها که هر کدام بنحوی در ایجاد توپوگرافی اجتماعی موثر هستند از کلیه این عوامل اجتماعی مهمتر باید خانواده را دانست که نقش اساسی در پایه گذاری شخصیت روحی و روانی افراد به عهده دارد بررسیهای روانشناختی این موضوع را اثبات می کند که از جمله رشد و گسترش آسیب های اجتماعی در شهرها ارتباط بسیار نزدیک آنها با ویژگی های ناپایدار جمعیت و عدم پایداری کارکردی هنجارها و قواعد عمومی پذیرفته شده در میان آنها است در این مقاله با در نظر گرفتن فرهنگ شهری به دنبال آن هستیم که با تکیه بر نظریه های و رویکردهای روان شناختی و جامعه شناسی نسبت به درک صحیح از محیط فرهنگی شهر اقدام نموده و مراتب را برای اصلاح و طراحی فرهنگی در نظر بگیریم .

کلیدواژه ها:

فرهنگ ، محیط شهری ، درک و بیان شهر ، روانشناختی ، جامعه شناختی