مقایسه ارز دیجیتال بانک مرکزی با بیمه سپرده

این مقاله ارز دیجیتال بانک مرکزی مبتنی بر حساب (CBDC) را با بیمه سپرده (DI) در یک محیط خطر معقول و با رعایت نکات اخلاقی مقایسه می کند. زمانی که کارمزد بیمه سپرده به صورت پستی پرداخت می شود یا صندوق بیمه سپرده (DIF) نرخ بهره بدون ریسک را متحمل می شود، خدمات نمایندگان مربوطه در دو سیستم یکسان است. اگر بازده DIF کمتر از نرخ بدون ریسک باشد، CBDC رفاه و مزیت بالاتری نسبت به بهای DI ایجاد می نماید. همانطور که در دنیای واقع، DIF عمدتا در عایدی های آتی دولت سرمایه گذاری می کند، CBDC و DI را می توان در عمل معادل و یکسان در نظر گرفت. با این حال، در زمان های سابق متناسب با استانداردهای فلزی، DIF می توانست بخش وسیعی از موجودی خود را در فلزات بدون بهره سرمایه گذاری کند، که با این واقعیت مطابقت دارد که بانک های مرکزی سپرده های بدهی برای بخش خصوصی غیربانکی صادر می کردند. به طور کل تحقیقات ما حکایت از نتایج و پیامدهای یکسان دو ابزار متفاوت دارد، هر چند در بخش نهایی از پژوهشگران خواسته شده است که در تحقیقات خود ، با تغییر شرایط موارد مختلف را بررسی نمایند.

کلیدواژه ها:

ارز دیجیتال بانک مرکزی ، بیمه سپرده ، دارایی ایمن ، خطر اخلاقی