دیپلماسی دفاعی ایران در گام دوم انقلاب اسلامی؛ اهداف، راهبرد و الزامات

دیپلماسی دفاعی به عنوان شیوه نوینی از ارائه توان نظامی، به مثابه سازوکاری است که دولت‎ها می‎کوشند، به واسطه آن از امتیازات و توانایی‎های خود در حوزه دفاعی برای وابسته کردن دیگر کشورها به خود، افزایش وابستگی متقابل امنیتی، جلب اعتماد، جلوگیری از بروز منازعه، حل منازعه ها، ایجاد چارچوب‎های امنیتی منطقه‎ای و مانند این ها استفاده کنند و هدف آن را می توان ایجاد شرایط سیاسی و ملی و بین المللی مطلوب برای حفظ و گسترش ارزش های ملی و حیاتی کشور در برابر دشمنان بالفعل و بالقوه دانست. نوشتار توصیفی- تحلیلی حاضر با هدف تبیین نقش دیپلماسی دفاعی جمهوری اسلامی ایران در گام دوم انقلاب اسلامی تلاش دارد به این سوال اصلی پاسخ دهد که دیپلماسی دفاعی جمهوری اسلامی ایران در گام دوم انقلاب اسلامی و در راستای ارتقای امنیتی و عمق بخشی به این انقلاب باید دارای چه اهداف، راهبرد و الزاماتی باشد. نتایج و یافته های تحقیق حاضر نشان می دهد که دیپلماسی دفاعی جمهوری اسلامی ایران بواسطه اهداف و راهبردهای هچون مدیریت حوزه های امنیتی، فراهم کردن زمینه تامین فناوری تجهیزات یا تسلیحات دفاعی، نقش آفرینی در بازدارندگی، خلع سلاح و کنترل تسلیحاتی، کسب منافع اقتصادی، اعتمادسازی در حوزه های نظامی، مبارزه با تروریسم، گسترش همکاری های دفاعی- نظامی با کشورها، توسعه تعاملات با نهادهای منطقه ای و بین المللی گامی موثر در تولید و زایش بیش از پیش قدرت ملی، نیل به ثبات و امنیت پایدار در فرایند گام دوم انقلاب اسلامی در مسیر تمدن سازی نوین بشمار می آید.

کلیدواژه ها:

دیپلماسی دفاعی ، سیاست دفاعی ، قدرت ملی ، امنیت ملی ، گام دوم انقلاب اسلامی