سیدمهدی میرآئیز - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه پیام نور تهران غرب، حسابرس دیوان محاسبات کشور

حسابرسی عنصر اساسی در مبارزه با فساد است و تاثیر قابل توجهی در کاهش فساد دارد. هدف از مطالعه حاضرکاوش در مورد رابطه بین فساد و حسابرسی در بخش های دولتی و خصوصی است. این مقاله به طور سیستماتیک، پتانسیلحسابرسی برای کشف فساد را بررسی می کند. حسابرسان برای کشف فساد و یا همکاری با سایر نهادهای تحقیقاتی نیاز بهاختیار رسمی دارند و اگر قرار است حسابرسی نقش برجسته تری در مبارزه با فساد ایجاد نماید، باید بر مبنای استانداردهایحسابرسی، فساد را در تعریف کلاه برداری لحاظ کنند. بحث اصلی این است که فساد هیچگونه خطایی در صورت های مالیباقی نمی گذارد و در این مقاله این استدلال رد می شود. در واقع، فساد تجاری موجب ایجاد سوء استفاده در صورت هایمالی می شود، در حالی که فساد سیاسی با سه هدف حسابرسی عملکرد، کارآیی، اثربخشی اقتصاد، مشکلاتی را ایجادمی کند. پیشگیری و کشف فساد سیاسی برای حسابرسان دشوار است، زیرا مبادله دارایی های نامشهود، شواهد ملموسکمی باقی می گذارد. با این حال این مورد در بیشتر انواع فسادهای تجاری وجود ندارد. سرانجام حسابرسان با شناساییزمینه هایی که ممکن است فساد در آنها رخ دهد، ارزیابی احتمال و تاثیر چنین فسادی، از اهرم های نظارتی بر کنترلداخلی برای پیشگیری از فساد استفاده می کنند.

حسابرسی، حسابرسان، فساد سیاسی، فساد مالی، رشوه خواری