تاثیر پلیمر طبیعی کیتوزان بر ایمونوگلبولین تام، هموگلوبین و مقاومت قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) در برابر باکتری (Aeromonas hydrophila)

قزل آلای رنگین کمان(Oncorhynchus mykiss)‎ مهم ترین گونه ماهی سردآبی پرورشی در ایران است. هدف این مطالعه بررسی تاثیر کیتوزان به عنوان یک محرک ایمنی بر تحریک ایمونوگلبولین تام سرم، غلظت هموگلوبین خون و میزان مقاومت قزل آلای رنگین کمان در برابر آلودگی با باکتری Aeromonas hydrophila است. بدین منظور ۹۰۰ قطعه ماهی قزل آلای رنگین کمان (۱‎/۰±۲۵ گرم) پس از گذراندن دو هفته دوره سازش با شرایط محیط آزمایش بطور تصادفی در چهار تیمار و سه تکرار تقسیم شدند. ماهیان با مقادیر۰ (شاهد)، ۲۵‎/۰، ۵‎/۰ و ۱ درصد کیتوزان که پس از حل شدن در اسید استیک یک درصد روی غذای کنسانتره (FFT۲) اسپری گردید، به مدت هشت هفته تغذیه شدند. تمام تیمارها تا سه هفته دیگر با جیره کنترل (بدون کیتوزان) تغذیه شدند. در ابتدای پرورش و نیز در هفته های ۲، ۴، ۶، ۸ و ۱۱ از تمام تیمارها خون گیری شده و مقدار ایمونوگلبولین تام سرم و غلظت هموگلوبین خون اندازه گیری گردید. در پایان پایان هفته هشتم همه تیمارها با مقدار CFU/ml ۱۰۷ باکتری بیماریزای Aeromonas hydrophilaبصورت داخل صفاقی مورد تزریق قرار گرفتند. پس از تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار آماری SPSS نتایج نشان داد که افزودن ۲۵‎/۰ درصد کیتوزان به جیره غذایی قزل آلای رنگین کمان به مدت ۵۶ روز قادر است به طور معنی داری (p

کلیدواژه ها:

غلظت هموگلوبین ، کیتوزان ، ایمونوگلبولین تام ، آئروموناس هیدروفیلا ، قزل آلای رنگین کمان