ارزیابی عملکرد شبکه های رواناب شهری تحت تاثیر به کارگیریLIDها و با استفاده از مدل SUSTAIN

افزایش چشمگیر سطوح نفوذناپذیر ناشی از توسعه ی سریع شهرها منجر به افزایش ریسک وقوع روانابهای شهری شده است. یکی از راهکارهای مقابله با این پدیده به کارگیری شیوه های مدیریتی مبتنی بر توسعه کم اثر (LID) است که هیدرولوژی حوضه های شهری را به شرایط پیش از توسعه سوق میدهد. در این مطالعه فرآیند بارش-رواناب ناشی از یک بارش تک-رویداد شش ساعته با دوره بازگشت ده ساله توسط SWMM شبیه سازی شد. سپس سه نوع LID شامل مخازن باران، معبر نفوذپذیر و جوی باغچه به عنوان روشهای کنترلی رواناب برگزیده شدند. همچنین از مدل SUSTAIN و الگوریتم NSGA-II موجود در آن برای ارزیابی هزینه-عملکرد و یافتن بهینه ترین راه حلها استفاده شد. نتایج نشان داد بهینه ترین پاسخ بدست آمده از فرآیند بهینه سازی قادر است تا با هزینه ۷/۶ میلیون دلار حجم و دبی اوج رواناب را به ترتیب به میزان ۲۰/۸% و ۱۹/۲% کاهش دهد. همچنین طول کانالهایی که با مشکل کمبود ظرفیت مواجه بودند به مقدار ۲۶/۴% و تعداد نقاطی که دچار آبگرفتگی شده بودند کاهش ۲۷/۴% را تجربه کردند. به کارگیری تلفیقی مدل SWMM و SUSTAIN کمک کرد تا آنالیز جامعی از تاثیر روشهای توسعه کماثر بر معیارهای کمی رواناب شهری صورت بگیرد. رویکرد ارائه شده در این مطالعه میتواند مدیران شهری و تصمیم گیرندگان را در طراحی، تخمین عملکرد و هزینه طرحهای LID یاری نماید.

کلیدواژه ها:

مدیریت رواناب شهری ، روشهای توسعه کم اثر (LID) ، SUSTAIN ، زیرساخت سبز