رنگ در کلام حافظ

دیوان حافظ، سخن عشق و شور و شیدایی است که آدمی از کندوکاو در رمز و راز آن درمی ماند. گویا اسراری در این کلام نهفتهکه برای همیشه تاریخ چشمه معرفتی است که آب روان آن از هر صحرایی که بگذرد گیاهان خشکیده را سیراب کرده و جانیدوباره میدهد و همچون قلم جادویی رنگ میپاشد و جان میبخشد بر هرچه فسردگی و خمودگی است. آمیختگی عجیب کلاماو با کلام الله نقطه اوج اعتلا و زایندگی اشعار اوست و این بخشش ازلی و موهبت خداوندیست که به کلام او اعتبار و عزت می بخشد.حافظ با سبزی کلامش ،پایداری ، عزم راسخ ، پشتکار و استقامت را به تصویر میکشد و سفیدی افکارش رمز برتری و معنویتو فضیلت اوست او عشق به انسانیت را ارغوانی میکند و در گرمای رنگ قرمز کلامش نیروی اراده و عمل و کارایی دوچندانمی گردد و هرگز سیاهی چشمان دخترکان رز او را نمی فریبد چرا که او لسان الغیب است. هدف از این پژوهش ،نقش رنگ هادر کلام ،مفاهیم و پیام های حافظ است که با شیوه توصیفی- تحلیلی براساس منابع کتابخانه ای صورت گرفته است.

کلیدواژه ها:

حافظ ، رنگ ، روانشناسی ، خلق معنی