جلوه های نیایش در شاهنامه فردوسی

  • سال انتشار: 1400
  • محل انتشار: هفتمین همایش ملی پژوهش های نوین در حوزه زبان و ادبیات ایران
  • کد COI اختصاصی: MTCONF07_174
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 506
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

ربابه داهیم

دکتری زبان و ادبیات فارسی،استادیار دانشگاه فرهنگیان،پردیس علامه طباطبایی ارومیه

مطهره صلح جو

دانشجوی کارشاسی زبان و ادبیات فارسی دانشگاه فرهنگیان ، پردیس علامه طباطبایی ارومیه

عاطفه ابراهیمی سرخه دیزج

دانشجوی کارشناسی ارشد ادبیات فارسی دانشگاه ارومیه

چکیده

نیایش به معنی آفرین و تحسین و دعایی است که از روی تضرع و زاری کنند. ن یایش مختص زمان ما نیست، بلکه از دیرباز و از پیدایش بشر وجود داشته است و مردم به اشکال گوناگون پروردگار خویش را می خواندند و از او یاری می جستند. در این جستار، نگارنده جلوه های گوناگون نیایش را در شاهنامه به روش تحلیل محتوامورد مطالعه قرار داده است، شاهنامه از شاهکارهای ادب فارسی، موارد نیایشی زیادی را در خود گنجانده است که با اطمینان می توان گفت که آموزه های دینی و اسلامی در آن بی تاثیر نبوده است. در این نوشتار آداب و رسوم دعا و نیایش، پاکی و طهارت قبل از نیایش، نیایش های دسته جمعی، نیایش های هفت رزه، و چهل روزه و حالات فرد دعا کننده همراه با نمونه های شعری بیان گردیده است. تمامی شخصیت های شاهنامه در هر چایگاه و مقامی که بودند برای طلب پیروزی و رسیدن به هدف، دست نیاز بر آستان الهی بلند می کردند و از او یاری می خواستند که تمامی این موارد تصاویر زیبایی از نیاش را در شاهنامه به وجود آورده است.

کلیدواژه ها

نیایش، دعا، شاهناه، فردوسی

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.