از شیخ صنعان تا تازیو: اسطوره سنجی تطبیقی سه داستان زمانی که یک اثر هنری بودم اثر اریک امانوئل اشمیت، فاوست گوته و شیخ صنعان اثر عطار بر اساس آرائ و نظرات پیربرونل

در دوره ساختارگرایی، ا سطوره سنجی نیز جایگاهی ویژه در مطالعات اسطوره ای یافت. پیر برونل اسطوره شناس فرانسوی با مطالعه و بررسی روش اسطوره سنجی ژیلبر دوران این روش را اصلاح و به شکلی کاربردی تر وارد دنیای ادبیات و هنر می کند. با کمک این روش می توان به بررسی حضور اساطیر و عناصر اسطوره ای در آثار ادبی و هنری پرداخت. در ایران جز چند پایان نامه و یا مقاله دانشگاهی کمتر این روش به شکل کاربردی برای نقد آثار ادبی استفاده شده و بیشتر به معرفی این روش پرداخته شده است. اما با توجه با این که نویسندگان و شاعران بسیاری در طی قرن ها از اسطوره ها الهام گرفته اند و متناسب با دوره خویش مضامین، مکان ها، و خصوصیات شخصیت ها را تغییر داده اند، ضرورت شناخت و به کارگیری این روش اجتناب ناپذیر است. اریک امانوئل اشمیت از نویسندگان فرانسوی زبان دوران ماست که رمان ها و نمایش های متاثر از اساطیر خلق می کند. رمان زمانی که یک اثر هنری بودم از جمله آنهاست که داستان اسطوره ای را به شکل مدرن و مناسب با انسان عصر ما به تصویر می کشد. م قاله حاضر در ابتدا به معرفی اجمالی روش اسطوره سنجی می پردازد و پس از توضیح اصول کلی روش برونل سعی در بکارگیری این روش در اثبات حضور غیر مستقیم اسطوره شیخ صنعان در اثر اشمیت را دارد.

کلیدواژه ها:

اسطوره سنجی ، برونل ، اشمیت ، شیخ صنعان ، فاوست