بررسی واژه می در اشعار حافظ

  • سال انتشار: 1400
  • محل انتشار: هفتمین همایش ملی پژوهش های نوین در حوزه زبان و ادبیات ایران
  • کد COI اختصاصی: MTCONF07_106
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 980
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

حمیده مظهری آزاد

دکترای زبان و ادبیات فارسی

چکیده

شخصیت پردازی، یکی از بارزترین صور خیال در ادبیات فارسی می باشد. حافظ در اشعار خویش با شناخت کافی به طرح شخصیت ها و عناصر دراشعار خود می پردازد. ابعاد روحی و شخصیتی این اشخاص، به مرور شکل می گیرد و در هر غزل با چهره هایی تازه ،از اشیاء و عناصر گوناگون طبیعتبر می خوریم. .این شخصیت بخشی ها اغلب برخاسته از عواملی است و شاعر در آن اهداف خاصی را دنبال می کند. در بین عناصر مشخص، شاعر بهشخصیت بخشی به می توجه خاصی دارد و بیشتر به آن پرداخته است. بررسی منشا شخصیت بخشی ها نسبت به می نشان می دهد که حافظ درورای ظاهر ابیات در مورد می، به دنبال مقاصد دیگریست. در این مقاله، با استفاده از نظریات محققان غربی در باره استعاره و شخصیت بخشی و منشاآن و نیز بررسی اوضاع و احوال سیاسی و اجتماعی عصر شاعر و نیز ویژگی های شخصی خود شاعر، انواع شخصیت بخشی ها نسبت به می و منشا آنهادر شعر حافظ، بررسی و تحلیل می گردند. منشاهای شخصیت بخشی در شعر حافظ عبارتند از: تزیین و تصویرگری، بیان قوه تخیل، ضرورت اجتماعی،انتقال فکر و اندیشه، پوشیده گویی، بیان عواطف نسبت به مشخص. منشاهای شخصیت بخشی به می در شعر حافظ عبارتند از: تصویر گری و خیالپردازی، ضرورت اجتماعی و پوشیده گویی، اظهار علاقه و عواطف به مشخص.

کلیدواژه ها

حافظ، شخصیت بخشی، می، شاعر

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.