مقایسه تاثیر تمرینات اصلاحی سنتی و آکادمی ملی طب ورزش آمریکا بر دامنه حرکتی شانه دانشجویان پسر مبتلا به شانه نابرابر

حرکات بدنی نامناسب و یا وضعیت های نامطلوب طولانی مدت در افراد باعث ایجاد ناهنجاری های وضعیتی شده و منجر به اختلالات درسیستم های مختلف بدن از جمله سیستم اسکلتی- عضلانی و عوارض متعددی همچون درد و بدشکلی میشود. یکی از شایع ترین ناهنجاری هایاندام فوقانی شناخته شده در جامعه ما شانه نابرابر است. حرکات اصلاحی، تخصصی است که در آن وضعیت های ناهنجار بدنی از طریقهماهنگ کردن گروه های عضلانی موافق، مخالف و به وسیله تمرینات قدرتی و کششی تا حدودی بر طرف می شوند. بنابراین هدف از تحقیقحاضر مقایسه تاثیر دو روش تمرینات اصلاحی سنتی و NASM بر دامنه حرکتی در دانشجویان پسر مبتلا به شانه نابرابر بود. برای اجرای اینتحقیق تعداد ۴۵ نفره از دانشجویان پسر ۳۲ - ۱۹ سال، دارای عارضه شانه نابرابر به صورت نمونه در دسترس انتخاب شدند. ابتدا فرم رضایتکتبی و فرم اطلاعات فردی توسط آزمودنی ها تکمیل شد. سپس آزمودنی ها به سه گروه، تمرینات اصلاحی سنتی، تمرینات اصلاحی NASM وگروه کنترل تقسیم شدند. در گروه سنتی اجرای تمرینات اختصاصی اصلاحی که شامل حرکات کششی و تقویتی، حرکات با توپ سوئیسی،بارفیکس، دمبل و توپ آویخته از سقف بود. در گروه NASM شامل ۴ مرحله تکنیک های مهاری، افزایش طول، فعال سازی و انسجام بود.تمرینات این دو گروه به مدت ۸ هفته و هر هفته ۳ جلسه و هر جلسه حدود ۱۵ دقیقه انجام گرفت و در گروه کنترل هیچ گونه تمرینی صورتنگرفت. بعد از اتمام تمرینات مطابق پیش آزمون به عمل آمد. برای آزمون فرضیه های مربوطه به منظور بررسی نرمال بودن توزیع متغیرهایدرمطالعه حاضر از آزمون شاپیرو- ویلک استفاده شد. در تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تی زوجی برای مقایسه درون گروهی بین متغیرهای پیش آزمون و پس آزمون و آزمون آنالیز واریانس یک راهه و آزمون تی مستقل برای مقایسه بین گروهی متغیرها در پس آزمون استفاده شد.سطح معنا داری نیز ۰۵ / ۰ لحاظ گردید. کلیه تجزیه و تحلیل آماری توسط نرم افزار SPSS نسخه ۲۲ انجام گرفت. نتایج نشان داد که بین اثردو روش تمرینات اصلاحی سنتی و NASM در دامنه حرکتی شانه دانشجویان پسر مبتلا به شانه نابرابر تفاوت معنی دار وجود ندارد.

کلیدواژه ها:

تمرینات اصلاحی NASM ، تمرینات اصلاحی سنتی ، دامنه ی حرکتی شانه