بررسی تاثیر ۱۲ هفته برنامه تمرینی والیبال بر برخی از عملکردهای جسمانی و مهارتی نوآموزان پسر

هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر یک دوره برنامه آموزشی والیبال روی آمادگی جسمانی و مهارتی نوآموزان والیبال میباشد. بدین منظور ۱۵ نفراز دانش آموز پسر علاقه مند به والیبال با میانگین سنی ۴ / ۱±۱۵ ، شاخص توده بدنی ۸ / ۱ ± ۲۲ کهاز لحاظ آنتروپومتریکی متناسب با رشته والیبال بودند (گروه اول) و همچنین ۱۵ نفر از دانش آموز پسر علاقه مند بهوالیبال با میانگین سنی ۲ / ۱±۱۵ ، شاخص توده بدنی ۳ / ۱ ± ۲۱ که از لحاظ آنتروپومتریکی برای والیبال مناسب نبودند (گروهدوم) به صورت داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند. آزمودنی های هر دو گروه تمرینات مهارتی و آمادگی جسمانی والیبالرا به مدت ۱۲ هفته و ۳ جلسه در هفته انجام دادند. عملکرد آزمودنی ها در متغیرهای مربوط به مهارت (آزمون های پنجه،ساعد، پاس، سرویس و اسپک) و متغیرهای مربوط به آمادگی جسمانی (آزمون های چابکی (تی تست)، سرعت (۲۰ متر)، توانانفجاری پاها، توان دست ها، انعطاف پذیری ایستا (sit and reach) و توان هوازی بیشینه) قبل و بعد از تمرین مورد سنجشقرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تی وابسته و مستقل در سطح معنی داری (p≤۰/۰۵) استفاده شد. در مقایسهدرون گروهی نتایج تحقیق نشان داد که عملکرد جسمانی آزمودنی های گروه اول در متغیرهای سرعت، چابکی و توان دست هاو پاها نسبت به قبل از تمرین افزایش معنی داری داشته است ولی در توان هوازی و انعطاف پذیری این گروه افزایش معنیداری مشاهده نشد، (p>۰/۰۵) ولی توان دست ها و پاها در این گروه نسبت به گروه دوم افزایش معنی داری داشت. اما درگروه دوم عملکرد جسمانی آنها در متغیرهای سرعت ، چابکی، انعطاف پذیری،توان هوازی و سرعت مشابه گروه اول بود.همچنین تمام عملکردهای مهارتی آزمودنی های گروه اول نسبت به قبل از تمرین افزایش معنی داری داشت، و در مهارت هایسرویس و آبشار نسبت به گروه دوم پیشرفت معنی داری کرده بودند، ولی در حالت کلی عملکرد مهارتی آزمودنی های گروهاول نسبت به گروه دوم بهتر بود. با توجه به نتایج تحقیق می توان گفت ویژگی های آنتروپومتریکی در فرآیند استعدادیابیوالیبال می تواند عامل مهمی در عملکرد مهارتی و برخی از متغیرهای آمادگی جسمانی داشته باشد.

کلیدواژه ها:

والیبال ، عملکرد جسمانی و مهارتی ، استعداد یابی ، آنتروپومتریکی