نیکو خسروی - دانشیار گروه فیزیولوژی ورزش، دانشگاه الزهرا (س)، تهران، ایران
اعظم رمضان خانی - استادیار گروه تربیت بدنی، موسسه آموزش عالی رسام، کرج، ایران
حمیده اکبری - کارشناس ارشد گروه فیزیولوژی ورزش، دانشگاه الزهرا (س)، تهران، ایران

هفته بی تمرینی از آزمودنی ها گرفته شد. برای تعیین تفاوک بین گروهی از آنوا مختلط (mixed ANOVA) در سطح معناداری p<۰.۰۵ و با نرم افزار spss۲۲ استفاده شد. نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان داد که در مورد اوج توان بی هوازی میانگین توان بی هوازی و حداقل توان بی هوازی در گروهکراس فیت بین مراحل پیش آزمون با پس آزمون پیش آزمون با بی تمرینی و پس آزمون با بی تمرینی تفاوت معناداری مشاهدهشد (p<۰.۰۵). در مورد شاخص خستگی در گروه کراس فیت بین مراحل پیش آزمون با پس آزمون و بی تمرینی تفاوک معناداری مشاهده شد (p<۰.۰۵). بین دو گروه کنترل و کراس فیت در اوج توان بی هوازی در مراحل پس آزمون و نیز بی تمرینی تفاوت معناداری مشاهده شد (p<۰.۰۵). بین دو گروه کنترل و کراس فیت در میانگین توان بی هوازی حداقل توان بی هوازی و شاخص خستگی در مرحله ی پس آزمون تفاوت معناداری مشاهده شد (p<۰.۰۵).با توجه به یافته های پژوهش حاضر تمرین کراس فیت به مدت ۴ هفته دو روز در هفته بر بهبود متغیرهای ترکیب بدن (وزن درصدچربی بدن شاخص توده بدنی) تاثیری ندارد ولی بر توان بی هوازی (توان بی هوازی اوج توان بی هوازی میانگین توان بی هوازیحداقل و شاخص خستگی) در زنان فوتسالیست تاثیر دارد. بر این اساس می توان تمرینات کراس فیت را برای بهبود شاخص توان بیهوازی در بازیکنان فوتسال در نظر گرفت.

کراس فیت، توان بی هوازی، قدرت عضلانی، بی تمرینی، زنان فوتسالیست