مطالعه و امکان سنجی ظرفیت های بصری تایپوگرافی (انگلیسی و فارسی) در طراحی لباس شب بانوان

تایپوگرافی مرکب است از کلمه یونانی تایپ به معنی اثر گذاشتن، ضرب کردن و چیزی که به وسیله آن چیزی منقوش می شود و گرافیا به معنی نوشتن؛ تایپوگرافی فن و هنر طراحی نوشته، پرداخت حروف و ساماندهی نوشته است. از اولین آثار چاپی تا اولین پوستر نوشته در پیوند با کلام و حلقه ی واسطه میان محتوی پیام و گیرنده است. حروف الفبا در هر متن نوشتاری دارای اشکال بصری متفاوتی هستند، از این رو شیوه های متفاوت نگاشتن هر حرف این امکان را فراهم می آورد که حروف در حکم نشانه های نوشتاری دال های بسیار زیادی بیابند. حروف نشانه هایی هستند که هم به نظام نشانه ای زبان شناسی و هم به نظام نشانه ای تصویری مرتبط اند . هدف از این پژوهش آشنایی با جوانب گوناگون تایپوگرافی (طراحی حروف) به منظور شناخت تفاوت های بین تایپوگرافی فارسی و انگلیسی و همچنین درک بهتر قابلیت ها و محدودیت های تایپوگرافی فارسی و انگلیسی برای استفاده از این حروف در طراحی لباس شب می باشد . روش تحقیقی مورد استفاده توصیفی_ تجربی است و روش جمع آوری اطلاعات آن کتابخانه ای است. از تجزیه و تحلیل داده ها نتیجه گرفته می شود که تایپوگرافی حروف لاتین به علت ساختار فرمی در دو محور افقی و عمودی کاربردی آسان تر است و اگرچه حروف فارسی بعلت ساختار فرمی قوس دار و یا مورب برای طراحی به تامل بیشتری نیاز دارد، ولی با این حال دارایی قابلیت هایی منحصر به فرد نیز می باشد. در این پژوهش نشان داده می شود که اگرچه تفاوت های ساختاری و فرمی حروف الفبای فارسی و انگلیسی محدودیت هایی و قابلیت هایی را برای طراحی حروف به همراه دارد اما با علم و تجربه ی کافی میتوان در طراحی لباس شب به نتیجه مطلوب رسید.

کلیدواژه ها:

تایپوگرافی ، طراحی لباس شب ، طراحی حروف فارسی ، تایپوگرافی لاتین