رباب صبوری - عضو هیات علمی گروه پژوهشی جامعه شناسی توسعه، پژوهشکده برنامه ریزی و توسعه جهاددانشگاهی
سیدرضی آقاسیدی - دانش آموخته دکترای مدیریت دولتی تصمیم گیری و خطمشی گذاری عمومی جهاددانشگاهی

سلامت پیش نیاز عملکرد هر فرد به عنوان شهروند قلمداد شده و فقدان آن امکان انجام مسئولیت ها و تعهدات فرد را به عنوان یک عامل از او می گیرد. سلامت عمومی، رویکرد اجتماعی به حفظ و ارتقاء سلامت بوده و به دنبال تضمین سلامت جامعه است. دولت کنشگر اصلی حکمرانی در حوزه بهداشت و سلامت عمومی تلقی شده و حکمرانی اخلاق محور در این حوزه محصول عملکرد دولت است. بنابراین ما نیازمند درک این موضوع هستیم که چطور دولت نقش مهم خود را برای تامین مناسب سلامت و بهداشت شهروندان ایفا می کند. بدین منظور هدف مطالعه حاضر شناخت نقش خط مشی های دولت در بهبود حکمرانی اخلاق محور به عنوان بعد مهمی از سیاست های حوزه بهداشت و سلامت عمومی است.بنابراین با روش توصیفی تحلیلی سعی بر این شده تا نقش خط مشی ها و برنامه های دولت برای بهبود حکمرانی اخلاق محور با هدف گسترش سلامت همگانی و ارتقا توانمندی شهروندان و کاهش نابرابری اجتماعی در این زمینه مورد بررسی قرار گیرد.نتایج نشان داد رویکرد دولت از تعیین کننده های اصلی و اساسی ابعاد گوناگون حکمرانی اخلاق محور در حوزه بهداشت و سلامت عمومی است. توانمند سازی اعضای محروم جامعه و حمایت از آنان، داشتن اطلاعات مورد نیاز برای پیاده سازی خط مشی های موثر و برنامه هایی که ارتقاء سلامت را حمایت می کند؛ احترام به حقوق افراد در جامعه برای رسیدن به سلامت جامعه؛ بهبود محیط فیزیکی و اجتماعی با اجرای برنامه های سلامت عمومی و سیاست های آن؛ تضمین صلاحیت حرفه ای کارکنان نهادهای سلامت عمومی و ... از جمله فعالیت های مهم جهت بهبود حکمرانی اخلاق محور در بهداشت و سلامت عمومی قلمداد می شود.

حکمرانی اخلاقی، دولت، خط مشی، سلامت عمومی